Ooit schokkend voor de gutmenschen, nu eerder nostalgisch, maar nog steeds goed te pruimen

Belinda kan Pjotr, en de belofte die ze hem gedaan heeft, niet vergeten. Ze overtuigt haar oom Joop dat ze dit keer absoluut naar Tsjecho-Slowakije moeten reizen, hoewel de krant er niet zal voor betalen. Natuurlijk is ook haar beste vriending Joske Vermaat van de partij.
Opnieuw een avontuur door puberale ogen, mannen denken enkel aan seks en meisjes zijn allemaal mooi. De gedachten zijn overeenkomstig weinig diepzinnig.
Het boek past perfect in de Belinda-reeks door Cok Grashoff en is gericht op een doelgroep die niet langer als zodanig bestaat. Pubers (die zijn natuurlijk van alle tijden en plaatsen) die zich afzetten tegen het gedwongen keurslijf van braafheid (want natuurlijk zijn hun ouders nooit puber geweest) en let-op-voor-de-buren. De achtergrond van het verhaal, en daar zit echt wel een beetje onderzoek in, is het Tsjecho-Slowakijke onder Russische bezetting ten tijde van het Ijzeren Gordijn en de U.S.S.R.
Vandaag moeilijk te begrijpen, al doet Poetin zijn best om dat opnieuw in te voeren, behalve in de context van China en Noord-Korea, enkele andere communistische paradijzen. Die zijn herkenbaar doordat hun super-gelukkige burgers de doodstraf wacht als ze willen ontsnappen.
Een beetje nostalgie voor de pubers van toen het boek geschreven werd, met een mooie setting van een staatsbedrijf dat alles controleert, van gidsen, hotels, bussen, winkels, politie enz.
Wat nu grappig lijkt tijdens het lezen is eigenlijk cynisch en satirisch bedoeld omdat het voor de mensen toen een erg harde en bittere waarheid betekende.
Erotisch geladen maar nooit verder gaand dan hints, politiek geladen maar zonder keuzes te maken, en vol puberale humor met een flinke dosis aktie. De psychologie blijft vooral verborgen omdat dat te ver zou leiden in een boek van slechts 100 bladzijden. Geen politieke boodschap, slechts bedoeld als ontspanning en als een element dat zou bijdragen aan het proces dat zou leiden tot de huidige vrijgevochten (en compleet naar de andere kant doorgeslagen) jeugd.
Het verhaal is vooral grappig en weinig diepgaan, het moet gezellig blijven en daar is de auteur, ondanks zijn massa-productie, goed in geslaagd.