Aanrader!

Het boek “De geschiedenis van mijn onvoorstelbare rijkdom” bestaat uit drie delen. In het eerste deel overlijdt de moeder van hoofdpersoon Renée en komt haar man Célestin op het idee om haar de identiteit van haar relatief rijke moeder aan te laten nemen. Zo hoeven ze geen erfbelasting te betalen en kunnen ze hun riante leven voortzetten in hun mooie plattelandswoning. Tien jaar lang leidt Renée, die zich voordoet als haar moeder Hélène, een teruggetrokken leven met haar man en zoon. Voor haar is het ook lijden. Waar ze eerst genoeg had aan haar gezin, lijkt met andere mensen omgaan nu een onnodig risico op ontdekking, waardoor het ineens niet meer als zelfgekozen voelt. De gevolgen van het impulsieve voorstel van haar man worden steeds duidelijker: Renée mag zichzelf niet meer zijn.
In het tweede deel begeeft Renée zich wat meer onder de mensen, waarbij ze steeds bang is dat haar ware identiteit zal worden onthuld. Ook gaat ze met haar man reizen. Hoe minder bewoners van haar streek ze tegenkomen, hoe kleiner de kans dat mensen doorkrijgen dat zij Hélène niet is.
In het derde deel is Renée ook in het echt al op leeftijd. Hierdoor wordt zij op papier eerst de oudste persoon in haar provincie, en later van de wereld. Zo is het eigenlijk wel leuk om de rol van haar moeder te blijven spelen. Ze geniet van alle aandacht!
Het boek is in de ik-persoon geschreven, de oudere Renée vertelt de geschiedenis van haar onvoorstelbare ouderdom. Als lezer ben je samen met haar benieuwd of men ooit achter haar grote geheim zal komen.
Hoewel het verhaal in zekere zin tragisch is, is het komisch geschreven. Zo antwoordt Renée op het moment dat haar door een journalist gevraagd wordt wat het geheim van haar hoge leeftijd is: ‘Gewoon doorademen, niet doodgaan.’ En op de vervolgvraag wat zij voor toekomst verwacht: ‘Een heel erg korte.’
In het taalgebruik komen woorden als wijf en piëteit naast elkaar voor, wat ik grappig vind. De titel vind ik zeer treffend gekozen. De foto op de cover, van een moeder met een dochter uit de jaren waarin het verhaal zich afspeelt, is zeer passend. Toch kan die misschien ook wat saai en stoffig overkomen, terwijl het boek dat absoluut niet is! Het is wat mij betreft een echte aanrader!