Goed, maar te veel van hetzelfde!

Narcotica is het vervolg op Memento. Waar het in Memento om mensensmokkel en kindercriminaliteit ging gaat het in Narcotica over drugssmokkel. Het verhaal begint veelbelovend met de tocht die de bolletjesslikkers maken richting Zweden en waarbij het gruwelijk mis gaat, maar middenin zakt de spanning wat weg.

Het gaat veel over de relatie tussen Danilo en Jana en haar verleden wat stukje bij beetje duidelijker wordt. Ook de thuissituaties van de andere hoofdpersonages en hun kijk op de zaak komen duidelijker naar voren en worden goed uitgediept.

Het laatste deel, de zoektocht, ontknoping tussen Jana en haar vader etc. zijn ontzettend spannend, maar ik had het idee dat dit stuk iets te kort was waardoor het niet lang genoeg spannend bleef. De ontknoping met de relatie tussen Jana en haar vader vond ik echter weer wel erg spectaculair. Dit had ik niet verwacht maar stukje bij beetje wordt alles steeds duidelijker.

Ondanks dat ik het verhaal met veel plezier gelezen heb vond ik dat er iets te veel herhaling was. Het leek alsof ze hetzelfde kunstje uitvoerde als in Memento. Smokkel, zoektocht naar de schuilplaats, de relatie tussen Jana en Danilo. Er zat voor mij gewoon net wat te weinig vernieuwends in waardoor ik echt op het puntje van mijn stoel zat.

Ik beoordeel het boek hierdoor met 3***