Tragikomisch

Dit boek is het vervolg op Moedervlekken en je doet er goed aan dit te lezen voor Bezette gebieden anders gaat er toch een en ander moeilijk te volgen zijn.
Kadoke heeft een vreemde therapie gebruikt bij een van zijn suïcidale patiënten. Op zich had de patiënt geen klachten, maar nadat er een boek verschijnt en zijn naam valt, wordt hij eerst geschorst en nadien geschrapt van de lijst van psychiaters. Daar zit hij dan, geen werk, voor zijn hulpbehoevende vader zorgend. Die vader daar is ook iets vreemd mee dat vanuit het vorige boek ook verder loopt in dit boek.
Op een dag staat een ver familielid voor de deur, vrij opdringerig, een nicht van het zoveelste knoopsgat die hem uitnodigt in Israël te komen wonen in de bezette gebieden. Daar ontspint zich dan zowel een komisch als tragisch verhaal.
De situatie waarin zijn vader en Kadoke verzeilen is verre van benijdenswaardig en het is dat hij niets meer in Nederland heeft, anders was hij wel terug vertrokken. Nu komt hij in een onwaarschijnlijk huwelijk terecht met een onuitstaanbare schoonmoeder met heel vreemde trekjes.
Hij neemt zijn vader maar overal mee naartoe en die man wil helemaal niet meer, die wil alleen maar sterven, maar daar wil hij hem niet bij helpen.
Tragikomisch zoals alleen Grunberg het kan schrijven denk ik.
Benieuwd of er nog een vervolg komt.