Misbruik is nooit acceptabel

Voor de Hebbanleesclub las ik dit boek. Ik wil Hebban en uitgeverij Z&K hartelijk danken voor het leesclubexemplaar.

De cover is mooi vormgegeven met het silhouet van een meisje en wolken met donkere randen waardoor toch de zon schijnt. Ik denk dat het aardig samenvat wat je kunt verwachten van dit verhaal, hoewel het misschien iets meer hoop uitstraalt dan het grootste deel van het boek waarmaakt. Aan de andere kant; als de cover somberder was vraag ik me af of het wordt opgepakt in de winkel. Nu zou ik dat zeker doen.

Hadley McCauley lijkt het allemaal voor elkaar te hebben, dat is tenminste wat de buitenkant zegt. En dus ook wat de buitenwereld van de familie denkt. Vanbinnen gaat Hadley echter steeds verder kapot door het misbruik van haar vader en er is niemand die hem tegenhoudt.

Het verhaal is opgebouwd uit hoofdstukken die switchen tussen ‘toen’ en ‘nu’. Met uitzondering van een paar korte fragmenten in interviewstijl met klasgenoten en vrienden van Hadley is het verhaal vanuit haar perspectief geschreven en zit je als lezer volledig in haar hoofd.

Het verhaal begint in medias res, middenin het verhaal dus, met Hadley als enige overlevende van een vliegtuigcrash. Van daaruit krijg je hoofdstuk voor hoofdstuk mee hoe Hadley’s leven er voor en na het ongeluk uit heeft gezien en uitziet. Dat zorgt voor spanning en je wilt weten wat er is gebeurd. Direct na het intro volgen twee interviews en daarna gaat het boek terug naar ‘toen’. Mijn aandacht verslapte na het begin toch even en ik pakte het boek niet direct weer op. Toen ik er eenmaal wel goed inzat, kon ik het niet meer wegleggen en heb ik het in één ruk uitgelezen.

Het misbruik, zowel fysiek als psychologisch, wordt duidelijk beschreven in het boek. Je zit er als lezer met je neus bovenop. Wat de beweegredenen van Hadley’s vader zijn om zijn gezin te terroriseren wordt niet duidelijk. Hadley’s moeder grijpt ook niet in; zij lijkt inmiddels afgestompt te zijn en vooral haar ogen te sluiten, het liefst onder invloed van alcohol. Hadley doet er alles aan om haar jongere zusje Lila uit de gevarenzone te houden en uit de buurt van hun vader. Voor Lila heeft ze alles over en pas aan het einde van het boek blijkt hóéveel ze daarvoor over heeft gehad.

Hadley speelt in het ‘toen’ mooi weer voor de buitenwereld en houdt het perfecte plaatje van de McCauley’s daardoor in stand. De enigen die doorhebben dat het thuis niet altijd fijn is voor Hadley zijn haar vrienden, maar zelfs zij hebben niet door wat er zich werkelijk afspeelt binnen de muren van het ouderlijk huis. Daarin komt verandering als Hadley een vriendje krijgt, Charlie, een absolute lieverd. Hun relatie is al een tijdje gaande als hij er achterkomt dat Hadley wordt mishandeld. Hij probeert hier op zijn manier mee om te gaan, maar of dat de situatie beter maakt valt te bezien.

Op de cover staat als ondertitel ‘Op een dag verandert alles. En na die dag praat ze nooit meer over hoe het was’. Met het eerste deel ben ik het eens, met het tweede niet. Want Hadley gaat praten en hoewel dat pas aan het einde van het boek gebeurt, is het niet zo dat er ellenlange gesprekken aan zijn voorafgegaan om haar aan het praten te krijgen.

Het verhaal is indringend en mooi in al zijn schokkende afschuwelijkheid. Hoewel ik redelijk snel geëmotioneerd kan zijn door een boek of film, las ik dit boek zonder er tissues bij nodig te hebben. Dat komt mijns inziens toch omdat de emoties vlak blijven en de auteur me daar niet echt mee kon raken. Ik kon me niet verplaatsen in Hadley of in haar hoofd kruipen; het bleef allemaal net iets te afstandelijk.

Ook bleef ik met vragen zitten na het dichtslaan van dit boek en die vragen betroffen Hadley's vader en haar oma. Vooral wat betreft die eerste heb ik een 'niet-af'-gevoel.

‘Alles is nu’ is een mooie YA/NA crossover (voor alleen YA vind ik de seks te expliciet beschreven) die een moeilijk en indringend onderwerp beschrijft. Het geeft een belangrijke boodschap af: misbruik is nooit acceptabel en ook niet jouw schuld. Zoek hulp. Er zal altijd iemand zijn die naar je luistert.

‘Alles is nu’ krijgt van mij vier sterren.