Een bloedmooi boek, in woord en beeld.

Voor Mirza is het een doodnormale schooldag. Totdat zijn vader hem onverwachts komt ophalen. De auto ligt vol met spullen en zijn vader wil niet zeggen waar ze heen gaan. Al snel beseft Mirza dat ze die dag niet terug naar huis gaan en de dag erna ook niet. Zijn vader vlucht weg van zijn financiële problemen, terug naar zijn thuisland. Het land dat hij jarenlang juist ontvluchtte.

“De man bekijkt de paspoorten, schijnt op het gezicht van mijn vader en dan op dat van mij. Het licht prikt in mijn ogen. Ik sla mijn handen voor mijn gezicht. Hij vraagt iets. Ik versta het niet. Papa haalt mijn handen weg. Ik kijk in de lamp. Papa zegt iets terug, in een onbekende taal. Ik was vergeten dat mijn vader nog een taal spreekt. Maar hij antwoordt alsof hij nooit iets anders heeft gesproken. En dan begrijp ik opeens waar we naartoe onderweg zijn.”

Mirza raakt alles kwijt: zijn spullen, zijn vrienden, zijn thuis. Hij moet samen met zijn vader een nieuw leven opbouwen, in een voor hem vreemd land, tussen mensen die hij niet kent en met een taal die hij niet spreekt.

Een bloedmooi boek, in woord én in beeld. 'Vandaag komen we niet meer thuis’ is in mooie, gevoelige en rustige taal geschreven, terwijl het verhaal juist aanvangt met een enerverende scène. Vanaf de eerste pagina voel je dat er iets mis is. Dat het leven van Mirza op het punt staat te veranderen.

Terwijl hij in gedachten praat met zijn beste vriend over alles wat hij meemaakt, voel je de eenzaamheid van Mirza. Je voelt zijn zorgen over hoe hij een plek in dat nieuwe land voor zichzelf moet creëren. En je voelt de cultuurverschillen, met de taalbarrière als grootste struikelblok.

Extra bijzonder wordt dit verhaal door de afwezigheid van plaatsaanduidingen en de subtiele fantasierijke elementen. Het fictieve land waar Mirza en zijn vader heen vluchten, wordt niet bij naam genoemd, maar komt tot leven dankzij de treffende, beeldende beschrijvingen van Enne Koens. Door een fictieve plek te kiezen, verlegt ze de nadruk van geografie en grenzen naar meer betekenisvolle thema's: omgaan met cultuurverschillen, durven loslaten en het veroveren van jouw plek binnen een andere cultuur. Een universeel vluchtverhaal over het creëren van een thuis. Indringend, gevoelig, belangrijk en vol hoop.

Alles is perfect in balans: de mooie, rijke taal waarbij over elke zin en elk woord lijkt te zijn nagedacht. De stijlvolle vormgeving en de ingetogen illustraties die indringend en prachtig zijn. 'Vandaag komen we niet meer thuis' is beeldschoon, een boek dat een diepe indruk achterlaat.