Emoties blijven op afstand

Heather Morris debuteerde met de bestseller en waargebeurde roman de tatoeëerder van Auschwitz, na heel wat gesprekken met Lale (hoofdpersonage) kwam een aantal keren de naam Cilka Klein naar voren. De auteur raakte gefascineerd door deze moedige en jonge vrouw, ze kon nauwelijks bevatten dat iemand van haar leeftijd de kracht bezat om te overleven zoals zij had gedaan en daar ontsprong het idee om het verhaal van Cilka neer te schrijven.

*1945 Siberië: De 18-jarige Joodse Cilka Klein wordt veroordeeld als collaborateur na de bevrijding. Ze wordt getransporteerd naar een werkkamp in Siberië en veroordeelt tot 15 jaar straf. Cilka komt terug terecht in erbarmelijke en schrijnende levensomstandigheden, ze doet alles om te overleven samen met de andere gevangenen.

1942 Birkenau: Cilka is pas 16 als ze samen met haar zus Magda in het concentratiekamp van Birkenau terecht komt, vanaf de eerste moment heeft de kampcommandant Schwarzhuber zijn oog op haar laten vallen. Hij ziet haar als zijn eigendom, toch ziet Cilka hier haar kans om te overleven, ze ondergaat zijn terreur en wordt te werk gesteld als blokleider van blok 25. Het blok waar de gevangenen hun laatste nacht doorbrengen voor ze worden afgevoerd naar de gaskamer.

Vanaf de start van het verhaal schemert de angst en schuld van Cilka door dit waargebeurd verhaal. Een waargebeurd verhaal vermengt met fictie en dit wordt op een eenvoudige en simpele manier geschreven door de pen van de auteur. Toch met momenten wringt daar het schoentje door de eerder verslaggevende schrijfwijze blijven emoties op afstand en Cilka wordt gebombardeerd tot heldin. En daar stel je als lezer toch wel wat vragen bij, waargebeurd of fictie? De auteur maakt dit gegeven zeker goed door de historische feiten netjes op een rij te zetten aan het einde van het boek. Een verhaal met wat schoonheidsfoutjes maar dat toch wel een beeld geeft van het werkkamp te Siberië en de vriendschap onder de gevangenen.