De stad uit

Een plezierig verhaal over een vrouw, werkzaam bij de radio en tv, sinds een paar jaar weduwe en wonend in Amsterdam. Een plek waar ze zich altijd thuis gevoeld had maar waar ze zich nu aan begint te ergeren. "De hipsters waarvan de stad vergeven is. Jongens met gecoiffeerde baarden, tatoeages of knotje in de nek, die op hun stoere fietsen niets dan wereldwijsheid uitstralen. In de winkelstraat om de hoek van mijn appartement staan ze rijendik voor een met wortelcake, de jongen achter de koffiebar spreekt alleen maar Engels" p 11
Ze verlangt naar rust en vroeger woonde ze in Hardewijk aan het IJsselmeer en naar die rust wil ze terug "Ik ben geboren aan het IJsselmeer en als het even meezit zal ik er ooit sterven" p.17

Ze besluit te vertrekken naar Friesland ook aan het IJsselmeer en in een dorp waar ze snel via de Afsluitdijk terug naar haar werk kon gaan een paar keer per week. En nu is ze zo'n westerling die de rust op het platteland zoekt, zelf geniet ze van de plek, haar woning en vooral van de dijk, waar ze, moe van het werk 's avonds op een bankje gaat zitten en geniet van het water, elke keer anders.

Je bent natuurlijk geen journaliste om niet uit te zoeken wat het leven in een dorp met 200 inwoners, inhoudt, geen winkels, geen school wel een kerk, ze stort zich in het dorpsfeest, doet boodschappen bij de Rijdende winkel: de Broodbus en groet iedereen die ze tegenkomt, een traditie die in Friesland gewoon is.

Ze beschrijft haar ontdekkingen met een humor zonder ooit een keer cynisch of sarcastisch te zijn, ze heeft er plezier in, de combinatie werk en de rust in het dorp, ze bezoekt andere dorpen waaronder Jorwerd waar Geert Mak woont, bezoekt een openluchtspel, leert Friese uitdrukkingen en leert veel van de praatjes met de dorpsbewoners. en ontdekt dat ze net als meerdere vrouwen in het oude vissersdorp weduwvrouw is. Ze leert wat wilsterflappers zijn, ze ontdekt de duisternis in het dorp waar de Friestalige dichter Tsjêbbe Hettinga is geboren en waar hij begraven ligt en die ze van vroeger kent en zijn gedichten. Ze doet mee met een wandeling door het donkere dorp als postuum gebaar en een ode aan de dichter. En ontdekt dat je in Friesland altijd wind tegen hebt met speciaal aan het IJsselmeer.

Een boek dat me enorm aansprak, zoveel herkenbare zaken, zelf import Fries sinds 1974 die altijd is gebleven, en houd van de Friese cultuur hun eigenheid, de tradities en speciaal de taal, die ik niet spreek maar wel versta en die ik graag mag horen. Een boek dat je als westerling die verlangt naar de rust eerst maar eens moet lezen voordat je gaat verhuizen. Want er is stilte maar niet altijd rust, er is genoeg te doen als je dat wilt.