Super vlot en leuk boek

In ‘Stad van meisjes’ maken we kennis met Vivian Morris. Het is 1940 en Vivian haalt haar eerste jaar universiteit niet en wordt van school gestuurd. Haar ouders sturen haar naar New York om samen te gaan wonen met haar tante. Haar tante is eigenares van een theater genaamd het ‘Lily Playhouse’. Hier ontdekt Vivian dat ze genoeg heeft van het brave meisje te spelen en beleeft ze al snel allerlei avonturen. Ze veroorzaakt er een schandaal dat niet alleen haar leven, maar ook dat van iedereen in het Lily Playhouse op het spel zet. Ze moet noodgedwongen New York verlaten en beginnen nadenken over wat ze met haar leven wil bereiken.

 

In ‘Stad van meisjes’ volgen we Vivian haar leven. We zien Vivian opgroeien van naïef onschuldig meisje naar een vrijgevochten vrouw. Het leuke hieraan is dat er geen doekjes om gewonden worden. Er heerst geen taboe in dit boek en alles wordt rechttoe rechtaan gesproken. Je wordt snel verdiept in de wereld van Vivian en leert de zaken begrijpen vanuit haar perspectief. In het begin van het boek wordt vooral een context opgebouwd, waarin we de New York leren kennen van die tijd. Redelijk laat maken we pas kennis met het schandaal en de jaren daarop dat ze ermee leert omgaan. We leren drie verschillende Vivians kennen: de onschuldige, de rebellerende en daarna de zelfstandige Vivian. Met elk van deze Vivians leefde ik mee en voelde ik sympathie voor.

 De schrijfstijl van het verhaal is zeer vlot. Toen ik het boek het eerst in mijn handen had, verschoot ik van het gewicht. Het was een dikke roman van meer dan 500 pagina’s. Door de vlotte schrijfstijl en gemakkelijke dialogen, leest het boek als een trein. In een weekend had ik het boek uitgelezen. Vivian heeft me meegenomen naar een betoverend New York, waar ik met moeite mijn aandacht kon van afhouden.

 Dit boek is niet bedoeld voor mensen die houden van een triestige of donkere roman. Het is een vrolijk boek, waar je soms mee moet lachen. Het leven van Vivian was ook niet altijd even rozengeur en maneschijn, maar het boek werd nooit zwaar beladen. Vivian vond altijd weer een manier om overeind te krabbelen en zowel Vivian als de lezers kunnen uit dit boek belangrijke levenslessen halen. Dit boek is zeker vijf sterren waard.