Schattig verhaal, maar wel duidelijk uit een andere tijd

Ik herinner me dat ik als kind ooit de verfilming van dit boek heb gezien, met in de hoofdrol Shirley Temple. De film eindigde (in mijn herinnering) alleen heel anders dan dit boek, dus het einde kwam wel als een verrassing voor me (al is het ook goed mogelijk dat ik me de film verkeerd herinner, het is ruim 25 jaar geleden dat ik die gezien heb).

Het boek was wel ook een ontroerend en lief verhaal, en ik heb genoten van deze klassieker, maar het was wel duidelijk dat het boek in een heel andere tijd geschreven was, waarin een klassenmaatschappij nog normaal gevonden werd.

Zo was Sara wel heel lief voor Becky, en ze zei zelfs iets als dat ze eigenlijk hetzelfde zijn (voor die tijd vast progressief), maar ze hielp haar niet door haar scholing te geven o.i.d., zodat Becky ook betere kansen zou hebben. En Ram Dass / "de laskaar" blijft in het verhaal slechts een bediende uit India, hij wordt niet echt een mens van vlees en bloed.

Ook vond ik het interessant dat personages over Sara als ze arm is zeggen dat ze "niet het gezicht van een bedelaar heeft" en dat zo veel mensen haar willen helpen, terwijl ze weinig medelijden lijken te hebben met andere meisjes in dezelfde positie. Hieruit komt ook naar voren dat Sara dankzij haar achtergrond specialer is.

Het boek is wat dat betreft dus gedateerd, maar het verhaal over Sara zelf is wel heel ontroerend en ze weet goed sympathie van de lezer te winnen. Ik begrijp dus wel dat dit kinderboek zo'n klassieker is geworden.