Het woud heeft een ziel.

“ dat het woud vreemde dingen doet met mensen, dat het je wezenlijk kan veranderen, dat je er soms anders uitkomt dan je erin bent gegaan”

Vanuit deze gedachte is Toni Coppers er, samen met co-auteur Annick Lambert, opnieuw in geslaagd omheen boeiende en kundig geconstrueerde thriller te schrijven.
Het verhaal situeert zich aan het woud van Anlier, in het dorpje Suxy, ergens diep in de Ardennen. Als adviseur van Interpol werkt Alex Berger er mee aan het oplossen van de mysterieuze verdwijningen en brutale moorden op vier jonge meisjes. Als buitenstaander wordt hij door het lokale onderzoeksteam aanvankelijk met argwaan bekeken, maar langzamerhand kan hij hen van zijn speurzin overtuigen. Dit leidt tot een verrassende ontknoping.

Toni Coppers is een vakman. Hij weet hoe je een spannend boek moet componeren. Hij schept een onrustwekkende sfeer en tekent met fijne pen enkele vage, mysterieuze figuren die de fantasie van de lezer prikkelt. Ook het woud zelf speelt een bevreemdend personage in het verhaal.
Coppers lezen is aangenaam. Zijn schrijfstijl is vlot en beeldend. Hij doorspekt zijn verhaal met interessante weetjes en met een vleugje humor. De lezer wordt vaak op het verkeerde been gezet en de auteur dwingt om de waarheid te zoeken en verder te lezen. Diepzittende trauma’s en duistere geheimen worden mondjesmaat vrijgegeven.

Het boek staat op zichzelf en leest aangenaam, maar om de karakters nog beter te begrijpen is het aangeraden om de vorige delen ook te lezen. Dat is in dit geval geen opgave maar een aan te raden uitdaging. Laat Coppers je overtuigen.