Hartverscheurend

In De stilte van het water beschrijft Norman Janssen het leven van Ladymia, die na een aardbeving, waarbij ze alles verliest wat ze heeft, besluit om haar land te ontvluchten, om elders samen met haar kinderen een beter leven te kunnen opbouwen.
Het (waargebeurde) verhaal is sober en zonder opsmuk geschreven, de gebeurtenissen spreken voor zich, en heeft mij diep geraakt.
Eigenlijk zou iedereen dit boek moeten lezen, niet alleen omdat het een prachtig geschreven verhaal is, maar ook omdat het ons doet inzien dat vluchtelingen niet altijd de opportunistische gelukzoekers zijn waar ze gemakshalve vaak voor worden aangezien, maar veel vaker mensen zoals jij en ik, die wanhopig hun best doen om hun kinderen een goed leven te bieden.