Een verrassend goed boek

Een recensie schrijven. Dat kan ik niet, ik ben geen recensent. Kan wel mijn leeservaring als lezer delen en 5 sterren geven aan dit boek, want dat verdient het.
Een poosje terug kreeg ik vast een 'sneak preview' te lezen van het manuscript, dat kort geleden werd uitgegeven als Kamp Alpha 2020.
Vanaf dat moment wist ik dat er een een verrassend goed boek in de maak was en ik kon niet wachten om het helemaal te kunnen lezen.
In de uiteindelijke versie van het boek is een deel van het begin weggelaten en dat komt het verhaal alleen maar ten goede.
Zoals vast al ergens staat in één van de recensies, sluit dit boek (helaas?) naadloos aan bij de actualiteit van de dag. En dat terwijl de schrijfster al een paar jaar geleden met dit idee rondliep en een begin maakt in de vorm van een korter verhaal of column.
Het boek lees je het beste in één keer uit. Je wilt namelijk gewoon weten hoe het verder gaat en het leest gemakkelijk weg. Zelf vind ik het ook prettig dat het deels in Nederland en de grensstreek afspeelt. Hierdoor geen namen die lastig te onthouden zijn (mocht je het toch niet in één keer kunnen uitlezen ;-) ) en ik herkende sommige plekken of situaties. Dat maakt dat je je deelgenoot voelt van dit verhaal.De diverse personages zijn goed uitgewerkt en ik kan mij a.h.w. een plaatje vormen van hoe ze eruitzien, hun karakter, manier van reageren enzovoorts.
Het enige wat ik echt jammer vind is het einde. Voor mij is het niet zozeer een open einde, ik heb gewoon het gevoel dat het boek nog net niet af is.
Mede daarom hoop ik dat de auteur een vervolg kan, wil of gewoon gaat schrijven. Ik wil namelijk graag weten hoe het verder gaat met de mensen en dieren in dit verhaal. En dat zegt genoeg...