Kamp Alpha 2020 kan niet zonder Kamp Alpha 2021 en vice versa

Zoals ik in mijn recensie van KA 2020 al schreef: ik ben geen recensent. Nog steeds niet. Ik kan wel met je delen wat ik van dit boek vond.
Ik las mijn eerdere recensie en ik besloot een deel te kopiëren, omdat deze tekst ook voor KA 2021 geldt:
Het boek lees je het beste in één keer uit. Je wilt namelijk gewoon weten hoe het verder gaat en het leest gemakkelijk weg. Zelf vind ik het ook prettig dat het deels in Nederland en de grensstreek afspeelt. Hierdoor geen namen die lastig te onthouden zijn (mocht je het toch niet in één keer kunnen uitlezen ;-) ) en ik herkende sommige plekken of situaties. Dat maakt dat je je deelgenoot voelt van dit verhaal.De diverse personages zijn goed uitgewerkt en ik kan mij a.h.w. een plaatje vormen van hoe ze eruitzien, hun karakter, manier van reageren. Aanvulling:
Dat komt mede omdat Suzanna Esther heel beeldend schrijft, met prachtig taalgebruik. En het verhaal is spannend en verrassend tot het einde.
Ik kan alleen maar aanraden om beide delen te lezen, de een kan niet (meer) zonder de ander.
Opnieuw hoop ik dat de auteur een vervolg gaat schrijven, want voor mij zijn er nog (te veel) open eindjes. Ik wil opnieuw weten hoe het verder gaat met de mensen en dieren in dit verhaal.
Of de auteur zich nog een keer in haar zelf-gecreëerde wereld wil en durft te storten, gezien de soms beangstigende raakvlakken met de huidige pandemie, weet ik niet. Misschien niet gelijk, de tijd zal het leren. Een heel ander verhaal/boek is ook prima, misschien ook wel prettig gezien het thema en de huidige pandemie. Ik blijf haar boeken iig met veel plezier lezen. Een dikke 4 sterren voor Kamp Alpha 2021!