Wondermooie zinsneden die je meevoeren naar een bos vol betoverende wezens

Vasja (Vasilisa) is een bijzonder meisje. Ze groeit op in een groot gezin in een afgelegen, winters dorp in het oude Rusland. Door de min worden naast de warmte van de kachel sprookjes en legenden verteld. Maar alleen Vasja ziet de geesten in en rondom het huis en is getuige van de duistere krachten in het bos.

Door de hoofdstukken heen word je als lezer getrakteerd op prachtig beeldende zinsneden, die je de magische en winterse wereld ten volste laten beleven en meevoeren naar noordelijk Rusland. Het gebruik van Russische woorden tussendoor met de vertaling ervan in een lijst achterin maken de verbeelding compleet.

‘Een duister en magisch sprookje voor volwassenen’, de ondertitel van het boek, weerspiegelt de verwarring die soms ontstaat over wat werkelijkheid is en wat niet. Het vergt enig voorstellingsvermogen om hier onderscheid in te kunnen maken, echter is dit tegelijkertijd ook juist weer de kracht die schuilt in een sprookjesvertelling.

Een enkele keer werd voor mij de betovering van het verhaal verbroken door een herhaling van om en nabij dezelfde gebeurtenissen, waardoor het boek als het ware stil bleef staan. In de kern van het boek komt daarentegen heel sterk de kracht van zelfontwikkeling van het hoofdpersonage naar boven, en het opgroeien in een wereld die niet strookt met jouw verwachtingen. Het sterke karakter van Vasja zorgt ervoor dat je een sterke verbintenis met het meisje voelt en vurig hoopt dat het haar in de toekomst goed zal vergaan.

In het boek komen een aantal verwijzingen voor die uiteindelijk niet worden uitgewerkt, waardoor je merkt dat de schrijfster het boek geschreven heeft met de intentie van een trilogie in het achterhoofd. De subtiele omschrijvingen van toekomstige gebeurtenissen maken je nieuwsgierig en ook de flaptekst van het vervolg ‘Het meisje in de toren’ belooft veel goeds. Ook kan ik het niet nalaten om te zeggen dat de wondermooie uitstraling van alle drie de boeken ervoor heeft gezorgd dat ik de boekenwinkel gewoonweg niet kon verlaten zonder een exemplaar in mijn handen.