Jammer

Bij het lezen van de eerste bladzijden van "Noem het liefde" van Daan Heerma van Voss, schoten twee andere boeken meteen in gedachten. ,,de Droomkoningin "" en "Lolita" . Ook hier vertelt de hoofdpersoon aan een derde zijn geschiedenis.

Roman beschrijft drie hoofdlijnen. Tomas Wollf die niet meer in de liefde gelooft, zijn zieke grootmoeder die lenseinde onder eigen regie houdt en zijn goede vriend, de ernstig zieke Daan de Ridder.

Tomas Wolff redt een meisje van een aanstormende taxi. Het blijkt een achter- achternicht te zijn. Het meisje A. Zo genoemd omdat hij haar nooit meer wil afstaan. Hij valt als een blok voor haar,

Thomas is bijna 2 keer zo oud als het meisje A. , dus je voelt al dat dit niet goed kan gaan. Het wordt een stormachtige relatie. Een oudere man met de nodige levenservaring met een vrouw die onzeker in het leven staat en de nodige levenservaring mist. Toch is ze niet op haar mondje gevallen en weet ze Tomas regelmatig op het verkeerde been te zetten.

Langzaam aan als de eerste passie weg is gaat Tomas langzaam alles in perspectief plaatsen. Geholpen door zijn vriend Daan die doorvraagt op datgene wat Tomas te zeggen heeft.

Pas in het laatste deel van deze roman wordt duidelijk wat er in het vroegere deel van het leven van Tomas heeft plaatsgevonden dat van grote invloed is op zijn verdere leven.

Wat ik miste in deze roman was een spanningsboog. Het verhaal komt maar niet op gang in de eerste hoofdstukken. Ergo: dit boek heeft de expleciete sexscènes in het eerste deel niet nodig. Het riep bij mij een weerzin en walging op waarbij ik het boek bijna na 100 blz voor gezien hield.

Het laatste deel kwam de échte roman schrijver boven drijven. Jammer, hier had veel meer in gezeten.