page turner

Ik had voor ik dit boek las nog nooit gehoord van Toni Coppens, dus had ik ook geen enkele verwachting.

Wat zou jij doen als je kind zomaar op klaar lichte dag verdwijnt, zonder aanwijzing?
Wat zou jij doen als je kind doodziek is en het liefste euthanasie zou willen plegen en artsen haar, na overleg met de moeder, daar in steunen en begeleiden?

Emma, de 12 jarige dochter van Lea en Ivo, verdwijnt op klaar lichte dag uit het ouderlijk huis, terwijl de vader aan het werk is en moeder Lea boodschappen doen is.
In eerste instantie wordt gedacht dat de suikerpatiente Emma is weggelopen, maar haar telefoon ligt nog op de tuintafel, haar insuline pennen in ene etuitje op haar slaapkamer en verder lijkt e rook geen kleding of andere dingen weg te zijn.
Er wordt echter geen losgeld of wat dan ook geeist.

Commisaris Liese Meerhout heeft er een naar ‘onderbuik’ gevoel over, maar kan weinig doen, omdat er zo goed als geen aanwijzingen zijn.
Haar vader is met ernstige hartklachten opgenomen in het ziekenhuis, dus ze pendelt heen en weer tussen werk en ziekenhuis, om heel even, kort en onrustig thuis te kunnen slapen.
Er liggen wat klei-zandkorreltjes in de tuin en er is een grijs bestelbusje gezien met een ster aan de achteruitkijkspiegel.
Het onderzoek loopt dan ook vast.
Tot dat… ook Femke, de 13 jarige dochter van een plaatselijke wethouder verdwijnt en ook daar het busje in de buurt is gezien en de kleikorrels gevonden worden.
Als dan binnen zeer korte tijd ook nog de 13 jarige Niels verdwijnt, is natuurlijk de gehele Belgische politie macht in rep en roer.
Wat is het verband tussen deze 3 tiener kinderen?
De ene moeder is wethouder, de andere werkte in een soort blijf van mijn lijf huis en de vader van Niels is arts.

En dan… een van de meisjes wordt in een park, dood op een standbeeld van Atlas gevonden.
De patholoog-anatoom doet een verschrikkelijke ontdekking over de doodsoorzaak.
Met man en macht wordt gezocht naar de dader en de andere 2 kinderen.
Liese Meerhout vindt de dader, maar is ze nog op tijd? En wat is het motief van de dader?


Voor mij was het een echt vlot geschreven thriller, boeiend, pakkend.
Ook als ik bijvoorbeeld op de fiets zat of een eind ging wandelen met de hond bleef het boek in mijn hoofd zitten.

Toni Coppens heeft er wat mij betreft een fan bij !

De cover is ook prikkelend, een donkere setting, een meisjes lichaam op de klinkers, vage, wazige lantarens zichtbaar tussen bomen.
Hoewel de afbeelding op de cover niet klopt, deze komt in het verhaal nergens terug.