Geen thriller, maar misdaadroman

Dood Water is het zevende boek van Toni Coppers met Commissaris Liese Meerhout in de hoofdrol. Toni Coppers heeft tevens met dit boek de Hercule Poirotprijs 2014 gewonnen, welke een literatuurprijs is voor de beste Vlaamse misdaadroman.

Voor mij was dit echter het eerste boek dat ik van deze auteur las. Ik ben eenmaal in het boek een verwijzing naar een voorgaand deel tegen gekomen, maar dat stoorde niet tijdens het lezen. Het was een boek dat prima als Stand-Alone kon worden gelezen.

Ondanks dat de Hercule Poirotprijs voor misdaadromans staat, kom je overal op internet bij de beschrijving van dit boek de term Thriller tegen. Ik vond dit boek ook geen thriller, maar een misdaadroman. Het boek las enorm snel weg en het was gemakkelijk 'bij' het verhaal te blijven, alleen echt spannend werd het niet. Vandaar dat de term misdaadroman passender is.

Het slot van het boek kwam voor mij een beetje als een anticlimax omdat het uiteindelijke plot een beetje afgeraffeld en zonder duidelijke ontknoping weergegeven werd. De rest van het boek gaf voldoende mogelijkheden om het tot een mooi einde te brengen, alleen die kans werd niet benut. Toch is het wel een boek dat prima leesbaar is voor mensen die weinig tijd hebben, of een boek willen lezen die weinig nadenken vergen. Het leest immers enorm snel weg doordat de verhaallijnen makkelijk te volgen zijn en ook het lettertype en druk zorgen voor vaart in het boek.