Het zal je maar gebeuren...

Na de dood van haar man Vincent vindt Karin in Joost Roelink opnieuw het geluk. De twee trouwen en vormen samen met Melissa, de dochter van Karin en Vincent, een gelukkig gezinnetje.
Een droom van Joost is om een eigen rijschool te beginnen, Karin steunt hem daarin volledig en samen maken zij zijn droom waar. Wanneer Joost na een normale werkdag niet naar huis komt schakelt Karin uiteindelijk de politie in. Maar de politie kan heel weinig voor haar doen, sommige mensen willen nou eenmaal niet gevonden worden, en dat mag…
Thuis in zijn bureau vindt ze allerlei onbetaalde rekeningen die zijn geadresseerd op een voor haar onbekend adres. Volgens een afschrift van de bank staat er nog genoeg geld op de zakelijke rekening, daarmee zou zij de cliënten van de rijschool schadeloos kunnen stellen. Helaas kan zij niet aan de rekening. Bij navraag blijkt de rekening leeg te zijn.
Karin wordt van het kastje naar de muur gestuurd, geen enkele instantie kan haar helpen zolang Joost vermist is. Financieel zit zij er volkomen doorheen, Haar werk lijdt eronder en ze wordt bedreigd door gedupeerde leerlingen van de rijschool. Die willen hun geld terug, en hebben er geen boodschap aan dat Joost verdwenen is. Karin voert een lange en moeizame strijd om het hoofd boven water te houden.
De hoofdstukken worden vanuit de personages Karin en Sanne geschreven.
Karin is journaliste die via haar werk Joost heeft leren kennen. Na het plotselinge overlijden van haar man Vincent krijgt zij een relatie met Joost Roelink. Ze trouwen en Karin kan haar geluk niet op. Joost begint een rijschool die volgens eigen zeggen goed loopt. Op een dag komt Joost na zijn werk niet op de normale tijd naar huis, Karin vertrouwt het niet en belt de politie. Ze wordt verzocht om naar het politiebureau te komen, alleen kunnen ze daar weinig voor haar doen. Uiteindelijk vinden ze zijn auto vlak bij een waterplas.
Wanneer er na een grootscheepse zoekactie geen lichaam wordt gevonden is Joost officieel vermist. Omdat ze niet kan geloven dat hij zomaar is verdwenen gaat ze op zoek naar antwoorden. Ze begint thuis in zijn kantoor. In een bureaulade vindt ze allerlei poststukken geadresseerd aan een voor haar onbekend adres. Ze komt er ook erachter dat hij voordat ze collega’s werden bij een autobedrijf heeft gewerkt, alleen noemde hij zich daar Jos. De twijfel over zijn verdwijning neemt alleen maar toe. Helemaal wanneer ze een telefoontje krijgt van een kennis die zegt hem levend en wel op Sint Maarten te hebben gezien. Ze zit met zoveel vragen, wil graag een antwoord over het waarom.
Voor haar zou het allemaal een stuk makkelijker zijn geweest als Joost dood zou zijn, instanties hebben namelijk geen idee wat ze met vermiste personen aanmoeten.
Sanne is zwanger, hopeloos verliefd en heeft al haar schepen achter zich verbrand om Jay te volgen naar het Caribische gebied. Samen met hem wil ze daar een nieuw leven beginnen. Ze hebben plannen om voor zichzelf te beginnen. Jay is stukken ouder dan Sanne, eenmaal samen op Sint Maarten blijkt het niet zo rooskleurig te zijn als het in Nederland was. Heeft ze er verkeerd aan gedaan om Jay te volgen…
Eenmaal begonnen met lezen is het bijna niet meer mogelijk om te stoppen. Het verhaal is zeer aannemelijk geschreven, het zou zomaar op waarheid gebaseerd kunnen zijn. Vanaf de eerste pagina word je in het verhaal gezogen, je voelt het verdriet van Karin en hoe machteloos ze staat tegenover de verschillende instanties. Ook ga je mee fantaseren over de bizarre handelingen die Joost allemaal op zijn geweten heeft.
Bij de tweede verhaallijn werd al duidelijk waar het verhaal naartoe zou gaan. Toch weet de auteur er telkens weer een andere draai aan te geven waardoor het toch niet helemaal voorspelbaar is. De spanningsopbouw richting de plot is erg goed. Ook dat steekt anders in elkaar dan je in eerste instantie zou verwachten.
Dit was mijn eerste kennismaking met het werk van Ellen de Vriend, ik kan wel zeggen dat ik aangenaam verrast ben. Nergens saai of langdradig, een prettige schrijfstijl zonder moeilijk taalgebruik.
Op pagina 230 kom ik een regel tegen die voor mij erg bijzonder is. Hierdoor heeft het boek Vermist een plaatsje in mijn boekenkast met favorieten veroverd.
Vermist krijgt van mij 4 sterren, ik heb ervan genoten!