Vermoeiende hoofdpersoon

Ach, wat ben ik het me je eens! Ik probeer al járen door een boek van Wassmo heen te komen en het lukt van geen meter. Ik ben dol op Noorwegen, kom er zo vaak mogelijk en al heel lang! Ik spreek en lees ook Noors, dus met die passie zit het wel goed. Maar Wassmo? Ik vind haar boeken gruwelijk, ellendig en vol destructieve patronen. In het boek Dina met excentriek gedrag, ook een ander cliché. Bijna altijd meisjes en vrouwen in de knel en later altijd nog strijd leveren, dat zijn wel de vaste patronen. Schrijfster is geboren op de Vesterålen, prachtige eilandengroep in het N.W> Noorwegen, maar zal vroeger wel bar en boos zijn geweest, want dat was het in het hele land en vooral in het Noorden, arme vissers en boeren. Dat herinner ik me nog van mijn eerste reizen, de bevolking had het heel zwaar, voordat er olie en gas werden ontdekt en er gigantisch veel geld binnenkwam, waardoor de meesten het wat beter kregen. Dat Wassmo als meisje en vrouw veel heeft moeten bevechten, wie niet? onze oma's en moeders ook, begrijp ik, maar om nu altijd te schrijven met verhaallijnen vol angsten, geweld en vernedering? Ik lees voor mijn plezier, denk ik dan, geen griezelboek! Ik lees liever een aantal hedendaagse Noorse schrijvers of IJslandse schrijfsters, dan deze schrijfster uit de oude doos. Boeken die verrijkend, mooi en met de herkenbare sfeer van Noorwegen, het land, de mensen, de cultuur. Ik vind sommige boeken overigens ook nog saai, slecht en oppervlakkig geschreven. Het is mij een raadsel hoe deze schrijfster aan zoveel eerbewijzen en roem is gekomen gedurende haar leven. Het enige wat ik kan bedenken is het minderwaardigheidsgevoel dat Noren heel lang hebben gehad t.o.v. de buurlanden, dus elke schilder (Munch), componist (Grieg) of schrijver (Wassmo) wordt opgehemeld.