Best te doen...

Max is een stoere meid die nergens voor achteruit lijkt te deinzen, maar wanneer haar ouders onaangekondigd langs komen weet ze niet hoe ze snel haar vriend uit de koffieshop moet werken en die student die haar aanstaart een raar voorstel te doen. Doen alsof hij haar vriendje is. Voor ze het beseft zegt hij al volmondig ja. Kunnen ze haar ouders doen geloven dat ze een echt stelletje zijn? Gelukkig hoeven ze dit maar eventjes vol te houden of toch niet?

Max blijkt toch niet zo stoer te zijn, ze durft zich niet te binden aan mensen, en het lijkt alsof ze niet zo’n goede band met haar moeder heeft. Dat heeft allemaal te maken met een tragedie die ze jaren geleden heeft meegemaakt. Ze heeft 1 lichtpuntje in haar leven en dat is haar muziek

Cade heeft net voor zich zelf besloten niet meer aan het meisje te denken waar hij al een tijd verliefd op is, zij is gelukkig met een ander en daar moet hij zich bij neerleggen, hoe ongelukkig hij daar zelf ook van word. Dan ziet hij Max een opvallend meisje met tattoos en fel rood haar, ze heeft iets aparts en wanneer zij hem een voorstel doet zegt hij gelijk ja, zal dit de manier zijn om zijn onbereikbare liefde uit zijn hoofd te krijgen?

Ik vond het een lekker verhaal om te lezen, hier en daar helaas wel wat schrijffouten, maar dat zal misschien wel door het vertalen gekomen zijn. Ik vond Max een beetje lastig, het ene moment was ze onverschrokken en stoer en het andere moment was ze ontzettend klein en breekbaar, vooral bij haar ouders. Soms dacht ik voor een meid van 22 is ze wel erg bang voor wat haar ouders van haar zullen denken omdat ze tattoos heeft. Het werd soms wat langdradig, en op het eind werd het een beetje afgeraffeld, vandaar dat ik er een sterretje af houdt.