Recensie Wisselgeld

Wisselgeld is weer een lekkere psychologische Thriller van Loes. Het boek gaat over het verliezen van een kind, maar ook het gezinssysteem, en hoe dat in elkaar zit. Hoe je naar elkaar gaat kijken in benarde situaties, en hoe je van elkaar verwijderd kunt raken. Maar ook hoe je elkaar weer vindt in alle verdriet.
Het psychologische is in dit boek erg goed uitgewerkt. Je leert Michael en Lenie ontzettend goed kennen, hoe ze denken, hoe ze reageren, wat heel verschillend is van elkaar. Hierdoor raken ze elkaar kwijt in hun verdriet. Michael vlucht, en Lenie wordt agressief of apathisch.
Michael is de niet-perfecte echtgenoot, doet dingen waarvan hij weet dat het niet kan, maar hij kan niet anders op dat moment. Vooral wanneer hij zich verwijderd voelt van Lenie, doet hij deze dingen. Ik kan niet zeggen wat, dan geef ik een te groot deel weg.
Lenie draait eerst compleet door in haar verdriet, tot ze doorheeft dat ook zij niet perfect is geweest in het verleden, en ook fouten heeft gemaakt. Ze kan weer reeeler kijken naar alles en is ook niet meer agressief. Maar dit gaat over in apathisch. Op zich ook te begrijpen, gezien het verlies wat dit gezin te verduren heeft en krijgt.
Maar het gezin heeft wel een ding gemeen in hun verdriet; ze weten allemaal niet hoe ze verder moeten.
Uiteindelijk vinden ze elkaar weer, maar wel met alle pijn en moeite die ermee gepaard gaat.
Zoals ik al benoemde: het psychologische deel zit ontzettend sterk in elkaar, alleen het thriller gedeelte een stuk minder. Ik had al vrij snel door hoe het in elkaar stak, het plot althans. Nu was niet alles al voorzien, maar een groot deel wel. En ik voelde ontzettend weinig spanning tot de laatste hoofdstukken. Daar begon het wat te sudderen onderhuids, maar ook niet je van het. Helaas heeft Loes daar niet in bereikt wat een thriller behoort te doen. Jammer, maar hopelijk de volgende keer weer beter. Overigens toch nog vier duimpjes.