Stroopwafel

De bende van de Korenwolf. Dit is een bende die ik vooral ken van de tijd dat ik zelf op de basisschool zat. Vader Jan en moeder Els zijn de eigenaren van het hotel de Korenwolf en wonen er samen met Eefie, Nina, Joost en Pepijn. Dit is de bende van de Korenwolf. Ze hebben een codewoord dat stroopwafel is. Als ze afspraken maken blijft het geheim wanneer ze stroopwafel zeggen.
De kinderen hebben diverse leeftijden waardoor elk kind zich wel in een van hun kan herkennen. Zo heb je Nina een kleuter van 5 jaar. Zij floept er van alles uit. Ook heb je de puber Pepijn. De ene keer is hij heel lief en vrolijk, maar dit kan opeens ook omslaan naar chagrijnig. Zo zegt Eefie het volgende: "Als ze langs de deur van Pepijn komt kan ze het niet laten. Ze geeft een hengst op de deur en roept: 'Stomme puber!" Vanuit de kamer klinkt een vreselijk scheldwoord en Eefie maakt dat ze weg komt."
De band tussen de broers en zussen onderling komt ook sterk naar voren. De manier van omgang is voor veel mensen wel herkenbaar. Zo staat er het volgende : " Joost gaat op zijn trappers staan en rijdt Eefie fluitend voorbij. 'Jij speelt vals, 'roept Eefie woedend. 'Ik heb Nina ook nog.' Joost draait zich om en steekt zijn tong uit. 'Dikke!' roept Eefie. 'Slome,' roept Joost en hij zet er flink de spurt in."

In het boek komen net als in andere boeken van Jaqcues Vriens realistische situaties voor. Zo komt Izabel , een popster, logeren in het hotel. Ze is onder gedoken voor de paparazzi, maar deze hebben haar al gevonden. Ook gaat het over een oma die niet meer goed ter been is en naar het bejaardenhuis wilt. Dit willen de kinderen zien te voorkomen. Izabel organiseert een benefietconcert om geld in te zamelen.


Het boek heeft tekeningen van Annet Schaap. De tekeningen zijn zwart/ wit. De popster heeft kort fel gekleurd haar, maar dit is echter niet op de afbeeldingen te zien. Hierdoor is het lastig te zien dat Izabel een meisje is en niet een jongen. Er staan echter wel veel afbeeldingen in het boek waardoor het weinig voorkomt dat er veel hele pagina's met tekst achter elkaar staan.


Kortom: Het is een boek waarin kinderen zich kunnen herkennen. Er komen realistische situaties in voor. De afbeeldingen zijn zwart/wit. Het is hierdoor soms lastig om een goed beeld te krijgen van de personage of de situatie.
Het boek is te lezen vanaf 9 jaar.