Paradijsvogels

Onderzoekjournalist Diego Martinez voelt zich lichtelijk gepasseerd als zijn collega Tara Linders voor een opdracht naar Aruba mag. Hij heeft er namelijk flink wat meer dienstjaren op zitten bij dagblad ‘De Dageraad’. De opdracht, een reportage over jonge succesvolle carrièrejagers, blijkt heel wat commerciëler te zijn dan waar de krant normaal voor staat maar in tijden van crisis worden principes wel eens opzij gezet.

Tara is nu wel in de gelegenheid om haar vriendin Marieke, die woont en werkt op Aruba, eens op te zoeken want het is al een tijd geleden dat ze elkaar gezien hebben. Eenmaal op het eiland gaan ze samen naar een feestje en daar ontmoet Tara een Vlaams meisje die in nood lijkt te verkeren. En dan blijkt dat het ‘One Happy Island’ ook een duistere kant herbergt.

Uiteindelijk schakelt Tara haar collega Diego in want de beerput die ze opentrekt blijkt te groot voor haar alleen. Als de bewoners zich tegen haar keren zal ze moeten vechten voor haar leven…

Mijn mening:
Wat een heerlijk geschreven verhaal is Paradijsvogels. De schrijfstijl is heerlijk toegankelijk voor iedereen. Ik ben geen onbegrijpelijke woorden tegen gekomen en dat maakt dat je snel door het verhaal heen vliegt. Met een mooie spanningsboog wordt het verhaal uit de doeken gedaan. Bloedstollend spannend kunnen we Paradijsvogels niet noemen maar dat is ook niet wat we mogen verwachten bij een literaire thriller naar mijn idee.

Vanuit wisselend perspectief beleven we het onderzoek van Tara vanaf Aruba, dat het niet alleen maar rozengeur en maneschijn is tijdens haar verblijf blijkt al snel. Door een toevallige ontmoeting gaat een heel klein balletje rollen binnen een tere zeepbel en dit balletje groeit zo groot dat de zeepbel uit elkaar barst.

Paradijsvogels beslaat in totaal 88 hoofdstukken, die allen maar een paar bladzijden beslaan. Waardoor je tussentijds het boek (indien gewenst) makkelijk even weg kunt leggen. Want je hoeft geen 10 bladzijden meer te lezen eer je hoofdstuk uit is… Sommige stukken zijn cursief gedrukt, daar wordt veelal de gedachten van een persoon neergeschreven.

Zoals eerder gezegd is er een mooie spanningsopbouw. Met een mooie twist in het verhaal blijkt alles toch iets anders te zijn dan eerst gedacht. En dan zou ik hier nog iets willen zeggen over de laatste hoofdstukken maar dat kan niet vanwege spoilers waar ik dan niet omheen kan en tsja daar waar het kan zal ik deze altijd proberen te voorkomen.

Wat ik jammer vond was het gedeeltelijk open eind na het uitlezen van Paradijsvogels. Maar wat blijkt, na enig speurwerk stuitte ik op een leuk bericht… Er komt een serie rondom Tara en Diego naar ik begreep, dus dat maakt het open eind begrijpelijk en dan hoop ik dat mijn prangende vragen omtrent dit tweetal in een volgend deel beantwoord zullen worden.

De cover van Paradijsvogels ziet er super uitnodigend uit en doet je verlangen naar een verblijf op een tropische plek want dit blauwe water ben ik in Nederland nog niet tegengekomen in combinatie met palmbomen en een strand. Maar niets is wat het lijkt want zo vredelievend als de cover doet vermoeden is het allemaal niet.

De titel wordt tijdens het lezen duidelijk en de ondertitel sluit mooi bij het gehele verhaal aan.

Paradijsvogels voert je mee naar tropische oorden en leidt je door het leven van successen en ondergang en biedt je een aantal uur (ont)spanning op. Ik zou je aanraden om jezelf binnenkort te verplaatsen naar Aruba en je hoeft er niet eens voor in het vliegtuig te stappen….

Deze review verscheen als origineel via mijn boekenblog.