Recensie Brieven van Elie

Het boek Brieven van Elie van Thaisa Frank zorgde in het begin voor
verwarring omdat ik onduidelijk vond wat waar gebeurd was en wat niet.
Toen ik mij eenmaal had overgegeven aan het verhaal over Elie Schacten kon ik het meer gaan waarderen.

Brieven van Elie is een fantasie verhaal over een groep mensen tijdens de Tweede Wereldoorlog die samen leven in een bunkerin Duitsland.
Zij beantwoorden brieven van de bijna doden.
Enerzijds om, na de oorlog, de Holocaust te kunnen ontkennen en anderzijds om de doden rustig te houden vanuit een spirituele en meer bovenaardse gedachte waarin ook Hitler zou geloven.

Ik werd vooral getroffen door de subtiele verwijzingen naar de verschrikkingen in de kampen en het lot van de Joodse mensen in de Tweede Wereldoorlog.
In het boek staan paginagroot brieven van bijna overleden mensen vanuit de vernietigingskampen aan hun dierbaren. Veelal hartverscheurend door de eenvoud aan woorden.
(in Nazi Duitsland was dit programma bekend onder Briefaktion: mensen werden bij aankomst in de kampen aangespoord brieven te schrijven aan hun geliefden waarbij de toestand die zij aantroffen in de kampen werd verheerlijkt met het doel de dierbare die waren achter gebleven hun vrijwillig te volgen, daarna werden zij vermoord).

Brieven van Elie door Thaisa Frank is een boek waarbij historische feiten alleen een kader is waarbinnen een verhaal, personen, brieven en omstandigheden tot leven komen wat volledig een bedenksel is van de schrijfster. Thaisa Frank heeft dat wel heel goed gedaan.
De kracht van het boek ligt in de bewoordingen van de schrijfster waarmee ze soms op poëtische wijze emoties weet te raken.