Broers Bernice Rubens*****

We gaan naar het getto in Odessa 1825, het jaar waarin tsaar Nicolaas1 (die de hele “Russische aarde jodenvrij” wilde maken want het zijn “regelrechte bloedzuigers”) in Moskou de troon bestijgt.
We vieren de geboorte van twee- Joodse-jongens. Benjamin en zijn neefje Reuben meer nog dan door een bloedband zullen ze samen opgroeien.
Als de jongens op tienjarige leeftijd het leger in worden gesleurd moeten ze hun geloof afzweren, varkensvlees eten en hun hoofden worden kaal geschoren, ze zijn koppig maar houden in de geest van hun (groot)vader stand; “Ik wil dat jullie in leven blijven…pas op voor principes. Zet ze overboord. Dat moet als je wilt overleven”.
Ze ondergaan een zware tocht naar de Oostelijke provincies, vele kinderen bezwijken“het verdriet zou zijn vleugels over de getto’s uitspreiden als een lijkwade”.

Als je eenmaal door het begin van het verhaal bent, als je eenmaal op weg bent gegaan met de jongens laat je ze niet meer alleen.


Bernice Rubens schreef met Broers een omvangrijke familieroman, een aangrijpende geschiedenis van zes generaties die het erfgoed van hun voorvaderen onder alle omstandigheden bewaard hebben.
Het is een hartverscheurende geschiedenis; van de woestenij in Siberië, de catastrofale progrom in Odessa, de haven van Hamburg, de kolenmijnen in Wales, de weelderige bonthandel in Leipzig, de Holocaust in Nazi-Duitsland, de Sovjet-Unie van Joeri Gagarin tot de verbroedering in Jeruzalem blijft de wil om te overleven bestaan.