Pluk een roos

Na debuut 'Iene miene mutte', zijn tweede steengoede thriller 'Piep zei de muis' is er nu in de reeks met inspecteur Helen Grace 'Pluk een roos' van M.J.Arlidge.
Onderlinge conflicten binnen het politiekorps vergroten de spanning en dragen niet bij tot een snelle ontknoping, gedwarsboomde beamtes voelen zich belaagd door collega's en vergeten dat het vinden van een dader, aanknopingspunten prioriteiten verdienen.
In dit gekonkel richt Helen Grace zich onverstoorbaar op het tragische lot van enkele jonge vrouwen, ze werkt gehaast want de klok tikt nog voor Ruby, ze is vermist.
De andere vrouwen worden dood gevonden, diep begraven op een strand, hoewel er nog sporen van leven zijn waren ze door geliefden lang niet gezien.
Helen heeft geen tijd om de sporen te volgen van haar enige neef, ze heeft geen tijd om stil te staan bij de beslommeringen van haar meerdere....ze zet haar enige kans op sexuele ontspanning aan de kant, ze lost het op, op haar manier.
Opnieuw schrijft Arlidge in een moordend tempo, kort en bondig worden de hoofdstukken aan elkaar gesmeed.
Het is als een geoliede machine, misschien in dat de valkuil, het gemak waarmee Arlidge schrijft kan ook de waakzaamheid op kwaliteit verslappen.