Toen ik vooraf de informatie had gelezen over Voor ik ga slapen van SJ Watson intrigeerde het boek mij. Ik had het gevoel ‘iets’ te missen als ik Voor ik ga slapen niet zou lezen.
Dat blijkt een vergissing te worden.

Hoewel de gegeven feiten interessant genoeg zijn vond ik Voor ik ga slapen teleurstellend.
Ik kon mij niet betrokken voelen bij het treurige en raadselachtige leven van Christine. Nergens voelde ik emotie of spanning, ook de ontknoping kon mij niet echt verrassen. In de hoop op een sublieme ontwikkeling heb ik Voor ik ga slapen enigszins, vooral veroorzaakt door de vele herhalingen, verveeld uitgelezen.
Jammer, want toch probeerde ik de geschreven woorden die er niet staan ook te lezen, ik probeerde dat ene woord of zin te vinden, te lezen... waardoor ik begreep wat er aan de hand was met Christine., dat is wat mij heeft doen bezighouden met Voor ik ga slapen.