Heerlijk ouderwets boek

Voor velen geen onbekende: Patricia Wentworth schaart zich in het rijtje ‘groten’ naast Agatha Christie en Dorothy L. Sayers. Hodder brengt nu verscheidene van haar titels opnieuw uit, en net als die van de andere genoemde auteurs heeft ook dit verhaal nog een charmante aantrekkelijkheid voor de lezer.

Poison in the pen volgt het voor die tijd geijkte patroon: Miss Silver, de hoofdpersoon, is een lieve oude dame die heel graag breit en intussen moorden oplost. Deze keer gaat ze als betaalde gast logeren bij een oudere vrijgezelle dame in een dorpje waar het nogal broeit omdat er nare anonieme brieven rondgaan. Uiteraard worden ook de ‘notabelen’ van het dorp, de familie die in het grote huis woont, niet gespaard. Dat grote huis wordt bewoond door ene kolonel Repton, die de voogd is van zijn verre nichtje Valentine Grey. Valentine is degene met het geld in de familie. Ze staat op het punt te trouwen met ene Gilbert, arm maar bijna van adel, als ze ontdekt dat deze Gilbert een verhouding heeft met Scilla, de veel jongere vrouw van Repton. En dan komt plotseling ook nog haar grote jeugdliefde terug in het dorp. Miss Silver heeft het er maar druk mee; iedereen die schijnt te weten wie de anonieme brieven schrijft gaat dood. Maar al breiend en theedrinkend komt ze gelukkig tot de juiste conclusies.

Dit is een heerlijk ouderwets boek om even voor te gaan zitten met een kopje thee. De plot is simpel maar Wentworth brengt het leuk en het is soms aangenaam verbazend om te lezen hoe de wereld in nog geen vijftig jaar veranderd is. (Door: Jannelies Smit)