Goed, maar onevenwichtige schrijfstijl

Sterke en minder sterke passages wisselen elkaar af in dit boek.
Soms weet de schrijfster haar woorden heel mooi te kiezen en op
andere momenten vind ik haar woordkeuze erg geforceerd. Al snel is
duidelijk waar het verhaal naar toe gaat, (te) weinig
spanningselementen. Je raakt ook nooit echt betrokken bij en
geraakt door de personages. En dan toch eindigt Lineke Dijkzeul met
een sterke slotzin die op het nippertje alsnog de 3e ster
oplevert.