Lezersrecensie
Steeds beter
In mijn middelbare schooljaren werd er tijdens de geschiedenislessen veel aandacht besteed aan de Tweede Wereldoorlog. De geschiedenis van Nederlands-Indie bleef, zover ik mij kan herinneren, onbesproken.
Nu mijn kinderen op de Middelbare school zitten, is Indonesië terecht wel een onderwerp.
Het wekte ook mijn nieuwsgierigheid om meer over de geschiedenis van Indonesië en de rol van Nederland daarin, te weten te komen. Om die reden heb ik dit boek van Marion Bloem geleend van de bibliotheek.
'Indië voorbij' bestaat uit drie afzonderlijke boeken:
1) Geen gewoon Indisch meisje (1983)
2) Vaders van betekenis (1989)
3) De honden van Slipi (1992)
'Geen gewoon Indisch meisje' gaat over identiteit. Een controverse. Twee persoonlijkheden binnen één persoon. De Indische Zon, de Nederlandse Sonja. Zij conflicteren met elkaar.
Wat de schrijfster wil vertellen is duidelijk overgebracht. Als Indisch meisje ben je nooit ergens thuis. Als geboren Nederlandse van Indische ouders is Indonesië ver weg en in Nederland blijf je (zichtbaar) anders. De gekozen vorm vind ik minder. Veel tijdsprongen en perspectiefwisselingen maken het verhaal warrig en het is daardoor lastig om de aandacht erbij te houden.
'Vaders van betekenis' gaat over de voorgeschiedenis van haar ouders. Met 'de erfenis' van haar vader gaat de schrijfster naar Indonesië. Deze erfenis bestaat uit brieven, dagboeknotities, tekeningen en cassettebandjes uit het verleden. Aan de hand van dit materiaal schrijft ze over haar wortels, de oorlogen, de Nederlandse en Japanse bezetting en de strijd om het bestaan van haar familie.
Dit boek heeft meer structuur, is beter opgebouwd en geeft mij de inzage waar het mij om te doen is.
In 'De honden van Slipi' bezoekt de schrijfster met partner en kind meerdere malen Indonesië. Ze maken een rondgang langs familieleden en kennissen. Het geeft een helder beeld van Indonesië uit de jaren tachtig, negentig van de vorige eeuw. Veruit het beste boek van de drie.
Je ziet gaandeweg hoe de schrijfster zich ontwikkelt. Zij wordt steeds meer een toeschouwer. Zij observeert, beschrijft en staat zelf minder centraal.
Vooral vanwege dit laatste boek wil ik meer gaan lezen van Marion Bloem.
Nu mijn kinderen op de Middelbare school zitten, is Indonesië terecht wel een onderwerp.
Het wekte ook mijn nieuwsgierigheid om meer over de geschiedenis van Indonesië en de rol van Nederland daarin, te weten te komen. Om die reden heb ik dit boek van Marion Bloem geleend van de bibliotheek.
'Indië voorbij' bestaat uit drie afzonderlijke boeken:
1) Geen gewoon Indisch meisje (1983)
2) Vaders van betekenis (1989)
3) De honden van Slipi (1992)
'Geen gewoon Indisch meisje' gaat over identiteit. Een controverse. Twee persoonlijkheden binnen één persoon. De Indische Zon, de Nederlandse Sonja. Zij conflicteren met elkaar.
Wat de schrijfster wil vertellen is duidelijk overgebracht. Als Indisch meisje ben je nooit ergens thuis. Als geboren Nederlandse van Indische ouders is Indonesië ver weg en in Nederland blijf je (zichtbaar) anders. De gekozen vorm vind ik minder. Veel tijdsprongen en perspectiefwisselingen maken het verhaal warrig en het is daardoor lastig om de aandacht erbij te houden.
'Vaders van betekenis' gaat over de voorgeschiedenis van haar ouders. Met 'de erfenis' van haar vader gaat de schrijfster naar Indonesië. Deze erfenis bestaat uit brieven, dagboeknotities, tekeningen en cassettebandjes uit het verleden. Aan de hand van dit materiaal schrijft ze over haar wortels, de oorlogen, de Nederlandse en Japanse bezetting en de strijd om het bestaan van haar familie.
Dit boek heeft meer structuur, is beter opgebouwd en geeft mij de inzage waar het mij om te doen is.
In 'De honden van Slipi' bezoekt de schrijfster met partner en kind meerdere malen Indonesië. Ze maken een rondgang langs familieleden en kennissen. Het geeft een helder beeld van Indonesië uit de jaren tachtig, negentig van de vorige eeuw. Veruit het beste boek van de drie.
Je ziet gaandeweg hoe de schrijfster zich ontwikkelt. Zij wordt steeds meer een toeschouwer. Zij observeert, beschrijft en staat zelf minder centraal.
Vooral vanwege dit laatste boek wil ik meer gaan lezen van Marion Bloem.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Dolinda
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
