‘Bittere zonde’ is aardig debuut van Liselotte Roll

Erik Berggren wordt ernstig mishandeld en vermoord in een tuinhuisje bij een moestuin. Inspecteur Magnus Kalo onderzoekt de zaak en staat voor een groot raadsel. Erik was namelijk verstandelijk minder begaafd en deed nog geen vlieg kwaad. Tijdens zijn speurtocht ontdekt Kalo dat de vader van Erik ten tijde van het juntabewind in Argentinië een vreselijke misdaad heeft begaan. Ligt hier het motief? Stapje voor stapje komt Kalo dichter bij de waarheid. Zijn vermoedens worden bevestigd wanneer zijn familie slachtoffer lijkt te worden van dezelfde dader.

Veel fouten
Waar gewerkt wordt, maakt men fouten, en zo kun je in ieder boek wel een foutje ontdekken. Wat echter opvalt in dit boek is het grote aantal fouten. Vooral met namen gaat het nogal eens mis. ‘Berggreen’ in plaats van ‘Berggren’, Lidhman wordt afgebroken als Lidh-man en Lid-hman, Josef wordt ook gespeld als Joseph en Domenique heet ineens Dominique. Of dit rechtstreeks overgenomen is uit de oorspronkelijke Zweedse uitgave, of dat de fouten er bij de vertaling zijn ingeslopen, is niet duidelijk, maar ze hadden sowieso door de redacteur van de Nederlandse uitgever verwijderd moeten worden. Goed, het zijn geen onoverkomelijke fouten, maar hinderlijk zijn ze wel.

Langzame start
‘Bittere zonde’ komt maar moeizaam op gang. Pakweg de eerste honderd bladzijden is de verleiding heel groot om het boek weg te leggen. Het verhaal lijkt er één van dertien in een dozijn qua Scandinavische thrillers: een gruwelijke moord in een Zweeds plaatsje, een inspecteur die op zoek gaat en stuit op een duister verleden van de hoofdverdachte. Heb je de verleiding tot wegleggen weten te weerstaan, dan wacht een toch alleraardigste thriller. Dit is te danken aan de keuze van Roll om niet hoofdpersonage Magnus te laten schitteren, maar zijn vrouw Linn. Een opmerkelijke keuze, want de reeks is immers naar hem vernoemd. Overigens, de keuze voor de prominente rol voor Linn pakt gaandeweg het verhaal goed uit, maar is in begin toch onhandig neergezet. Roll lijkt een gedreven feministe, die Magnus als sul wegzet en slechts presteert door de meer dan sterke vrouw aan zijn zijde. Ook hierbij geldt: eenmaal op weg in het boek komt het goed. Opstartproblemen te over dus voor Roll, die zich overigens telkens goed herpakt.

Niet wat, maar hoe
In tegenstelling tot wat op de flaptekst vermeldt staat, is het verloop van het verhaal erg voorspelbaar. Dat het boek toch spannend is, komt niet zo zeer doordat je je afvraagt wat er gaat gebeuren, maar meer door hoe het gaat gebeuren.

Conclusie
Een topdebuut is ‘Bittere zonde’ van Liselotte Roll zeker niet te noemen. Na een moeizame start weet de auteur zich goed te herpakken, maar niet genoeg om de opgelopen achterstand te compenseren. Het is al met al een aardig spannend verhaal geworden. Het liet zich prima smaken, maar de honger naar een goede thriller stillen doet het niet.