Donkere, ijzige en steengoede thriller

Journalist Matthew Cave woont in de Groenlandse hoofdstad Nuuk nadat zijn zwangere vriendin bij een auto-ongeluk om het leven is gekomen. Hij probeert daar een nieuw leven op te bouwen. Hij wordt erop uit gestuurd om te schrijven over de vondst van een mummie in het ijs, waarschijnlijk een viking. De mummie verdwijnt echter en de agent die hem moest bewaken blijkt vermoord. Cave gaat op onderzoek uit en stuit op een aantal moorden uit het verleden, die identiek lijken aan de moord op de politieagent. In 1973 zijn vier mannen vermoord en Jakob Pedersen deed hier onderzoek naar. Hij schreef zijn bevindingen in een schriftje, dat door Matthew Cave gebruikt wordt om de zaak alsnog op te helderen.

Scandic noir
'Meisje zonder huid' is een echte Scandic noir. Het is een somber en confronterend verhaal over moorden, incest en vergelding. Een ijzige sfeer kenmerkt het verhaal. Enerzijds door de beschrijvingen van de omgeving en de weersomstandigheden, anderzijds door de verhoudingen tussen de oorspronkelijke inwoners van Groenland en de Denen. Mads Peder Nordbo toont zich een ware gids door het Groenlandse landschap en plaatselijke gebruiken.

“Op een enkele plek had de vorst het water zo plotseling overvallen dat het leek of meerdere watervallen op weg omlaag langs de langgerekte bergrug in één keer midden in hun val waren verstard. Zelfs het schuim in het water was bevroren, en grote muren van gestolde golven en bellen reflecteerden het zonlicht als duizenden prisma’s in een oude kristallen kroonluchter.”

Waar Scandinavische thrillers een naam hebben van gruwelijke moorden, doet Mads Peder Nordbo er nog een schepje bovenop. In geuren en kleuren beschrijft hij de jacht op zeehonden en hoe de dieren gevild worden en de ingewanden verwijderd. Het blijft echter niet beperkt tot de zeehonden, ook de menselijke slachtoffers ondergaan een dergelijk lot.

Wennen aan de kou
Mads Peder Nordbo is een goede verteller, je blijft het verhaal na een aanvankelijk moeizame start volgen en hij weet je te blijven boeien. De gelijkenis met wandelen als het buiten koud is laat zich gemakkelijk maken: als je net buiten bent vraag je je af waar je aan begonnen bent en voelt het ietwat onplezierig aan, maar eenmaal op weg warm je door de inspanning op en wordt je doorzettingsvermogen beloond. Het verhaal is opgedeeld in korte hoofdstukken, die zich in 1973 dan wel 2014 afspelen.

Dunne lijn
Hoofdpersonages in het verhaal zijn Jakob, Matthew en Tupaarnaq. Die laatste is een jonge vrouw die zich het best laat kenmerken als ‘ruwe bolster, blanke pit’. Een kaalgeschoren hoofd en een lichaam vol met tattoos. Ze heeft zeven jaar in de gevangenis doorgebracht omdat ze haar familie heeft gedood. Ieder personage heeft een eigen verhaallijn, voldoende om ze interessant te maken, maar de lijn is maar dun. Qua uitwerking van de karakters mag er zeker meer vet op de botten komen.

Lastige namen
Eigen aan een thriller die zich in Groenland afspeelt zijn de Groenlandse namen. En die lijken voor Nederlandse en Vlaamse lezers wel erg op elkaar, zoals Aneeraq, Anguteeraq en Tupaarnaq. Dit heeft zeker geen negatieve gevolgen voor het verhaal, maar uiterste concentratie op de namen is wel geboden.

Conclusie
‘Meisje zonder huid’ is ondanks z’n donkere insteek een fijne thriller. Alle elementen die een thriller nodig heeft zijn vertegenwoordigd. Het verhaal kent vele mooie plotwendingen en heeft een enigszins open einde. De ontknoping is voldoende om dit verhaal af te sluiten, maar laat ook voldoende open voor een vervolg. In de oorspronkelijke taal (Deens) is dit vervolg er al, nu maar hopen dat de Nederlandse vertaling snel volgt.