Thriller ‘Poppenhuis’ van David Hewon ademt Amsterdam

Pieter Vos is een voormalig rechercheur van de Amsterdamse politie en leeft, sinds de vermissing van zijn tienerdochter Annelies, een teruggetrokken bestaan op een woonboot. Laura Bakker, een jonge rechercheur ‘uit de provincie’ wijst hem op de vermissing van Katja Prins, dochter van politicus Wim Prins, die Amsterdam met zijn project ‘Nachtwacht’ wil opschonen van alle criminaliteit. Deze vermissing van Katja vertoont veel gelijkenissen met die van Annelies. Vos en Bakker storten zich vol overgave in beide zaken en stuiten al snel op andere zaken die het daglicht niet kunnen verdragen. Een web van criminelen en politici die elkaar, maar vooral hun naasten niet langer lijken te vertrouwen.

Poppenhuis ademt Amsterdam
De Britse auteur David Hewson heeft voor het schrijven van dit boek veel tijd doorgebracht in Amsterdam. En dat is te merken: het boek ademt Amsterdam. Hewson beschrijft de stad, voornamelijk de grachtengordel, alsof hij er z’n hele leven heeft gewoond. Maar Hewson heeft niet alleen oog gehad voor de ‘harde’ kant van Amsterdam, ook de karakters en omgangsvormen weet hij heel Nederlands te beschrijven. Vooral de tegenstellingen tussen de sjofele en zelfverzekerde Vos en de soms schuchtere Bakker zijn tekenend. De Amsterdamse personages kunnen het dan ook niet nalaten Bakker telkens eraan te herinneren dat ze ‘maar’ uit de provincie komt.

Actuele en realistische thema’s
Hewson heeft ongetwijfeld het Amsterdamse nieuws gevolgd. Typische thema’s voor een grootstad en in het bijzonder voor Amsterdam komen aan de orde: drugsverslaving- en transport, prostitutie, machtige pandjesbazen, afrekeningen in het criminele circuit en het schoonvegen van de wallen. De verschillende verhaallijnen wisselen elkaar, met evenzoveel karakters, in rap tempo af. Dit geeft Poppenhuis snelheid en continuïteit: het verhaal verliest op geen enkel moment zijn spanning. En ondanks de vele personages ziet Hewson kans de drie hoofdkarakters (Vos, Bakker en topcrimineel Theo Jansen) goed uit te diepen.

Locoburgemeester
Het boek is zeer realistisch geschreven. Op één punt lijkt Hewson toch af te wijken van de werkelijkheid. Wim Prins, vader van de verdwenen Katja, wordt in het boek regelmatig aangeduid als locoburgermeester. Deze functiebenaming komt steeds terug in het boek, alsof het om een op zichzelf staande functie gaat, met speciale bevoegdheden. Maar een locoburgemeester is een wethouder, die de burgemeester vervangt als die op dienstreis, ziek of op vakantie is. Prins had dus beter als wethouder aangeduid kunnen worden.

Conclusie
Complimenten voor Hewson, die zich als buitenstaander niet alleen de ‘harde’ kant van Amsterdam eigen heeft gemaakt, maar ook perfect weet weer te geven hoe Nederlanders met elkaar omgaan. Het verhaal is zeer realistisch geschreven en sluit naadloos aan bij actuele Amsterdamse thema’s. Poppenhuis is daarmee een perfecte thriller voor wie niet van Nederlandse thrillers houdt, maar wel een herkenbaar verhaal wil. De diverse verhaallijnen geven het verhaal de diepgang die past bij de grondige voorbereidingen van Hewson. Deze thriller heeft daarnaast snelheid en is continu spannend. En daarmee is het eigenlijk een aanrader voor iedere thrillerfan.