De hoofdrol in dit boek is weggelegd voor Paula Maguire. Ze is geen norse politie-inspecteur of een bikkelharde tante, zoals je vaak in thrillers tegenkomt. Maguire is een persoon met wie je je kunt vereenzelvigen. Ze is echt, vol menselijke fouten en onzekerheden, zonder een Bridget Jones te zijn. Ze is erg toegewijd aan haar werk, maar is niet koud voor de liefde.

Het verhaal zit goed doordacht in elkaar en de schrijfster weet de lezer meerdere keren op het verkeerde been te zetten. De ontknoping is verrassend, maar zeker realistisch. Sowieso zou het hele verhaal waargebeurd kunnen zijn.

Zonder eindeloos veel flashbacks weet de schrijfster heden en verleden goed te verbinden. Het verweven van de Noord-Ierse geschiedenis is buitengewoon knap gedaan. Hier ligt tegelijkertijd ook de zwakte van het boek: juist met Noord-Ierland als decor had ze de lezer nog meer spanning kunnen laten voelen en meenemen in de strijd die tekenend is voor dit gebied.

Meer psychologische elementen zouden het verhaal sterker hebben gemaakt. Dit mag de lezer ook verwachten, omdat een forensisch psycholoog de hoofdrol speelt. Naar het eind neemt Maguire haar rol steeds beter op, maar ze komt net niet tot haar recht. Hierin kan het hoofdpersonage zich dus nog ontwikkelen.

Al met al een aanrader. Vlot geschreven met realiteitszin. Het verhaal is duidelijk, zonder dat het te expliciet wordt uitgelegd. Niet op alle vragen komt een antwoord, waardoor er voldoende aanknopingspunten zijn voor een vervolg. Een vervolg dat niet snel genoeg kan komen.