Ik heb het boek ‘kijk niet achterom’ van Karin Fossum gelezen. Ze werd geboren in 1954 in Sandefjord in Noorwegen. Ze woont vandaag de dag nog steeds in Noorwegen samen met haar twee dochters. Haar literaire carrière begon met gedichten en verhalen. Ze was niet zo bekend tot in 1995 in Noorwegen haar eerste roman verscheen met commissaris Sejer in de hoofdrol. Dit personage heeft de hoofdrol in al de vijf literaire thrillers die ze geschreven heeft. Ze ziet Konrad Sejer als een rots in de branding omdat ze al haar boeken opgedragen heeft aan haar overleden vader die de publicatie van haar eerste boek nog heeft meegemaakt. In al haar boeken merk je dat er een sfeer hangt van heimwee naar een vader. Het boek ‘kijk niet achterom’ heeft ook enkele awards gekregen. De eerste award was den gyldne revolver in 1996 en de tweede award was glassnokkelen in 1997. Haar boeken zijn al in vele verschillende talen vertaald.

In het begin van het boek wordt er een klein meisje vermist. Ze stapt in de bestelwagen van een vreemde jongeman. Wanneer het meisje terug veilig thuis is vindt de politie een tijdje later het dode lichaam van Annie Holland bij een bosmeertje. Ze was net vijftien geworden en zou nu volop moeten genieten van haar leven. Annie was een meisje dat heel geliefd was bij de buren. Ze ging dan ook vaak babysitten op de kinderen van de buurtbewoners. Heel de buurt is dan ook geschrokken want ze hadden dit totaal niet zien aankomen. Iedereen leeft dan ook mee met de familie van Annie. Annie had ook een vriendje. Zijn naam is Halvor. Hij is heel stil en teruggetrokken omdat hij een moeilijke jeugd heeft gehad. Hij zag Annie doodgraag en was er dan ook kapot van toen hij het slechte nieuws te horen kreeg. Toen op een dag de politie hem kwam ondervragen zei hij dat hij vond dat Annie het afgelopen halve jaar erg veranderd was. Ze was niet meer zo levendig en blij als vroeger. Dat maakte het voor de politie niet gemakkelijker om de zaak op te lossen. In het dorpje waar Annie woonde zitten heel wat geheimen schuil. Inspecteur Sejer probeert het mysterie te ontrafelen maar dat is moeilijker dan verwacht.

Het verhaal wordt verteld in de hij-/zij-vorm. Dat vind ik persoonlijk de leukste vorm om te lezen. Je hebt in het verhaal een auctoriaal vertelstandpunt. De verteller weet bijna alles over de personages en over de gebeurtenissen in het verhaal. Zo heb je in het verhaal een geheim dat niemand weet. Het is het geheim van Halvor. Hij had vroeger een moeilijke thuissituatie als kind. Zijn vader dronk enorm veel en werd dan vaak heel agressief. Hij werkte zijn woede dan uit op Halvor en zijn broers. Op een avond was het weer zover. Zijn vader was dronken en besloot om zijn zonen eens goed aan te pakken. Halvor was het beu dat zijn vader dat elke keer opnieuw deed en besloot om daar iets aan te doen. Hij volgde zijn vader tot aan het tuinhuisje en schoot hem dood. Halvor was op dat moment zelf nog een kind.

Je ziet het verhaal ook door de ogen van Sejer. Hij en zijn collega Karlsen proberen een moordzaak op te lossen maar dat is niet zo simpel. Het vermoordde meisje was geliefd bij iedereen en dat maakt het voor Sejer en zijn collega nog moeilijker. Het verhaal speelt zich af in een dorpje in Noorwegen. Er hangt wel een soort van kille sfeer. Karin Fossum beschrijft de kleinste details waardoor je precies in het verhaal wordt gezogen en waardoor het lijkt alsof je echt in het dorpje bent. Het verhaal speelt zich ook chronologisch af. Er komen wel een paar kleine terugverwijzingen in het verhaal aan bod. Dat is handig want zo kom je steeds meer en meer te weten over het slachtoffer. Zo kom je bijvoorbeeld te weten dat Annie terminaal ziek was en dat ze binnen een paar maanden zou sterven. De familie zelf wist hier niets van en dat is dan ook een hele schok als de waarheid aan het licht wordt gebracht.

Konrad Sejer is het hoofdpersonage in het boek. Hij werkt al jaren bij de politie en werkt samen met zijn college Karlsen. Sejer heeft een dochter. Haar naam is Ingrid. Zijn vrouw is acht jaar geleden overleden en daar heeft hij het heel moeilijk mee. Hij vindt steun bij zijn hond Kollberg en zijn kleinkind maakt zijn leven ook een stukje beter. Een ander belangrijk figuur is Halvor. Hij is het vriendje van het slachtoffer en komt eigenlijk in het boek naar voor als de hoofdverdachte. Toen ik het boek aan het lezen was begon ik na een tijdje zelf te twijfelen. In het verhaal komen zoveel verschillende personages aan bod dat je na een tijd zelf niet meer weet wie het nu gedaan zou kunnen hebben. Het was dan ook een enorme verassing toen ik op het einde wist wie de dader was. Annie is dan wel overleden maar ze is toch een belangrijk personage in het boek. Je krijgt zoveel te weten over haar waardoor het soms lijkt alsof ze er nog is.

Het is een spannend verhaal dat goed opgebouwd is. Je hebt zoveel mogelijke daders dat je gewoon verder wil blijven lezen. Ik denk dat vele mensen dit een geweldig boek vinden. Je kunt je echt identificeren met personen in het verhaal en dat vind ik wel leuk. Het is ook een boek dat waargebeurd kan zijn. In de kranten lees je elke dag wel over een moord of over een persoon die neergestoken is. Ik denk dat Karin ook een boodschap heeft met dit verhaal. Ik denk dat ze als bedoeling heeft dat je niet zomaar iedereen mag vertrouwen. Je denkt vaak dat je een persoon goed kent, maar die persoon kan jou helemaal misleiden want de dader in het boek werd eigenlijk niet verdacht van de moord op Annie Holland.
Ik heb heel erg genoten van dit boek. Ik had nog nooit van Karin Fossum gehoord dus dit was dan ook het eerste boek dat ik van haar las. Het boek beviel me dan ook enorm. Het was heel spannend. Ik vond het heel sterk dat je op het laatste moment pas te weten kwam wie de dader was. Ik had het ook niet verwacht dat Annie Sofie Holland kanker had. Het beeld dat de buren en kennissen van haar hadden was dus niet helemaal juist. Het boek leert je ook dat iedereen geheimen heeft. Je denkt soms dat je iemand kent, maar dat gedacht kan helemaal fout zijn. Het boek werd op een realistische manier geschreven en dat spreekt mij wel aan. Ik lees van mezelf niet graag boeken maar ik vond dit boek echt heel leuk. De personages zijn ook diepgaand uitgewerkt en zo lijkt het alsof je de personages echt kent.

http://www.mpobooks.nl/recensies/fossum-2-kijknietachterom.htm
(geraadpleegd op 10 oktober 2012)
http://nl.wikipedia.org/wiki/Karin_Fossum
(geraadpleegd op 13oktober 2012)