Een luchtig beschreven intieme rollercoaster

Dit is een boek dat je in één ruk uitleest. Na afloop voelt het alsof je naast 'Griep' hebt gezeten in het jaar dat ze haar borstkanker behandelingen kreeg.

Soms aangrijpend (die eerste druppel chemo...), soms hilarisch (lange tijd loopt ze noodgedwongen rond met 'één cup C en één cup F') maar van begin tot eind met vaart geschreven (ze is journalist). De rode draad in dit boek is vriendschap. Terwijl haar vrienden een warm bad om haar heen vormen, worstelt Griep met haar afhankelijkheid van hen:

‘Als mensen niet precies geven waar je behoefte aan hebt, betekent dat niet dat ze je niet alles geven wat ze te bieden hebben. Daar kun je op twee manieren op reageren: verongelijkt stampvoeten omdat je niet krijgt wat je zou willen of waarderen wat ze je wél geven.
De dreinende kleuter in me houdt zich sinds deze ontdekking gedeist.’

Zoals de achterflap zegt, is dit boek 'Herkenbaar voor iedere vrouw met borstkanker (en voor iedereen die met haar meeleeft)'. Echt een aanrader.