Bloedlijn is mijn eerste kennismaking met de Nederlandse schrijfster Corine Hartman. Het is tevens het eerste deel van een nieuwe reeks psychologische thrillers van haar hand.
Hartman heeft een vlotte en scherpe pen en Bloedlijn is een aangename kennismaking met haar werk.
Voor deze serie heeft Hartman een vrouwelijk hoofdpersonage gecreëerd die alles behalve een doorsnee figuurtje is.
Jessica Haider (Jessy) zorgt dan ook voor de nodige opschudding in het boek, zowel op persoonlijk vlak als werkgerelateerd, is Jessy alles behalve een vrouwtje om zonder handschoenen aan te pakken. Persoonlijk vind ik haar zeer geslaagd en intrigeert ze mij uitermate.
Na de moord op haar zoon Nick, probeert Jessy de draad weer op te nemen. Dit lukt meer met vallen dan opstaan en met het nodige vermijdingsgedrag. Terwijl Jessy probeert om haar privéleven weer op de rails te krijgen, moet ze ook haar werk weer hervatten en zaken op lossen.
Als lezer word je meegevoerd in het persoonlijke leven van Jessy en krijg je een kijkje in hoe deze 'straffe madam' haar werk en persoonlijke problemen aanpakt. Dit doet ze allesbehalve op een conventionele manier, maar dit maakt het boek voor mij net zo bijzonder. Ook de maner waarop Jessy afrekent met de moordenaar van haar zoon vind ik ronduit origineel en schitterend.
In het boek lopen er twee verhaallijnen netjes naast elkaar en de plot zit zo goed in elkaar dat het volgende deel alle kanten opkan! Dit eerste deel is alvast een echte aanrader.
Ik heb het boek dan ook **** gegeven.