Een leuk boek om te lezen

maar het is bijna onmogelijk om grip te krijgen op het plot: te veel spaghetti, maar de saus smaakt naar meer.,Achter de auteursnaam Bogaerts, schuilen twee personen uit het Leuvense: vader Willy Bogaerts en zijn zoon Steven. Beiden zijn verdienen hun brood in de bankwereld en leverden in 2005, met Blik vol passie, hun spannende debuut af.
De beveiliging van de jaarlijkse bijeenkomst van de raad van bestuur van de financiële onderneming Nortensia International Finance – die deze keer in Leuven plaatsvindt – wordt uitbesteed aan een privé-bedrijfje dat geleid wordt door een Rijkswachtkolonel in ruste, die zich Benson laat noemen. Als er tijdens zijn opdracht een dode valt, wil Benson er het fijne van weten en gaat hij, parallel aan het officiële politieonderzoek, zelf ook op pad om de moord proberen op te lossen. Tijdens zijn zoektocht worden heel wat intriges blootgelegd... intriges die zeer ver terug gaan in de tijd.
In Blik vol passie laten de auteurs ons mee genieten van een blik achter de schermen van een internationale financiële instelling, waarbij vooral de onderlinge relaties tussen de leden van het hoger management onder de loep worden genomen.. En de drijfveren om die relaties aan te gaan, in stand te houden of af te breken, gaan veel verder dan het professionele gemeenschappelijke doel: alle emoties van liefde tot haat over geldbejag en opportunisme komen aan bod.
Het verhaal begint zeer rommelig. De auteurs opteerden ervoor om vanaf het begin, door constant van de hak op de tak te springen, een rookgordijn op te trekken. Dat de lezer in plaats van nieuwsgierig, eerder verweesd, gedesoriënteerd en onbegrepen achterblijft, kan niet de bedoeling geweest zijn. Daarna worden kalmpjesaan de verschillende rode draden, als spinrag in het zonlicht, beetje bij beetje blootgelegd. Het boek doet dan ook denken aan een bord spaghetti, want alles is zo met elkaar verweven dat het ontrafelen ervan bijna onbegonnen werk is. En net als de lezer een beetje licht begint te zien, wordt er een nieuw kluwen pasta op zijn of haar bord gekwakt. Bogaerts laat de, tot dan toe bestaande verhaallijnen die zich binnen de Nortentia afspelen, bijna voor wat ze zijn en concentreert zich op een aantal intriges die zich buiten het bedrijf afspelen. Het is allemaal nogal verwarrend en moeilijk – voor mij persoonlijk zelfs te moeilijk. Laat ons het erop houden dat vader en zoon Bogaerts teveel ideeën in een enkel boek hebben proberen te proppen.
Maar gelukkig is er ook nog de saus, want het verhaal is overgoten met een degelijke, aangenaam lezende, stijl van schrijven, die doorregen is met droge humor, waarvan je meer voorgeschoteld wilt krijgen.
Blik vol passie is een debuut dat de lezer achterlaat met een dubbel gevoel: het is een leuk boek om te lezen, maar het is bijna onmogelijk om grip te krijgen op het plot: te veel spaghetti, maar de saus smaakt naar meer.