Lange opbouw; grootse apotheose

De Amerikaan David Baldacci studeerde politieke wetenschappen en rechten in Virginia. Voor hij zch fulltime toelegde op zijn tweede carrière als schrijver was hij negen jaar actief als advocaat en bedrijfsjurist. Dat het publiek zijn spannende boeken kan waarderen, mag blijken uit zijn verkoopscijfers en het grote aantal vertalingen van zijn werk. Zijn debuut Het recht van de macht werd in 1997 als Absolute power verfilmd door Clint Eastwood, die ook de hoofdrol op zich nam. Minder bekend is dat hij, met de reeks over Freddie and the French fries, ook boeken voor kinderen schrijft, maar deze boekjes werden tot op heden nog niet in het Nederlands vertaald.
De samenzwering is het elfde boek van Baldacci’s hand, maar het is het eerste van een reeks met de Camel Club – een groepje vrienden die met een kritisch oog de Amerikaanse politiek op het hoogste niveau volgen – in de hoofdrol. Ondertussen is de serie al wat gegroeid en behoren De verzamelaar en De verraders ook al tot deze reeks.
In de nasleep van elf september 2001, zijn de databanken van alle Amerikaanse veiligheidsdiensten gecentraliseerd en onder gebracht bij het National Intelligence Center, of kortweg NIC. Het hoofd van het NIC is ook de vertrouwenspersoon van de Amerikaanse president geworden, en samen zijn ze zich vol vertrouwen aan het voorbereiden op de tweede ambstermijn van de president.
Dag in, dag uit, staat voor het Witte Huis een stoet stille betogers. Een van die trouwe actievoerders is een man die zich Oliver Stone laat noemen. Hij is een ex-geheim agent die ontslag nam nadat zijn vrouw werd vermoord en zijn enige dochter werd ontvoerd. Tot op de dag van vandaag weet hij niet wat er met zijn dochter gebeurd is, en houdt hij zich bezig met het voorkomen dat allerlei duistere regeringszaakjes in de doofpot raken. Als Oliver en zijn exentrieke vrienden, die zich samen de Camel Club noemen, op een avond getuige zijn van een moord op een geheim agent, besluiten zij zelf het onderzoek te voeren, en wagen zij zich in een wespennest dat bijna een derde wereldoorlog tot gevolg heeft.
Omdat De samenzwering, zoals eerder is aangehaald, het eerste deel is van een reeks, is het ook makkelijk leesbaar als een op zichzelf staand boek, maar houdt er wel rekening mee dat het een zeer lange opbouw heeft. Deze uitgebreide introductie brengt met zich mee dat alle belangrijke personages een zeer gedetailleerd uitgewerkte achtergrond aangemeten krijgen, waardoor ze zeer levensecht over komen.
Met een zeer aangenaam lezende schrijfstijl neemt Baldacci de lezer mee op sleeptouw door een verhaal dat, ondanks het feit dat er bij momenten wel eens gestoeid wordt met de grenzen van de geloofwaardigheid. Het is niet alleen zeer degelijk geconstrueerd, maar blijft ook boeien tot aan de opeenvolging van escalerende hoogtepunten tijdens de apotheose.
Liefhebbers van spannende boeken die bestaan uit een mix van spionage en politiek mogen dit boek absoluut niet aan zich voorbij laten gaan. Maar ook andere lezers moeten het zeker ter hand nemen, want het verhaal is het doorworstelen van de lange inleiding waard.