Voor liefhebbers van dolende geesten

De uit Turnhout afkomstige, maar naar Leuven uitgeweken debutant Kevin Valgaeren is met zijn 32 jaar een jonge hond in de wereld van het spannende boek. Na zijn studies Nederlandse en Engelse letterkunde waagde hij zich aan het schrijven van theaterstukken en was hij een tijdlang filmjournalist. In de literatuur gaat zijn voorkeur, naast Engelse en Nederlandse literatuur uit de negentiende eeuw, vooral uit naar griezelromans. Met het recent bij Kramat uitgegeven De ziener draagt hij nu ook zijn steentje bij tot het genre van de 'gothic novel'. Hierin maken we kennis met de uit Turnhout afkomstige David Mayfair, die na de dood van zijn ouders opgevoed wordt door zijn in Londen wonende oom Dorian Walpole. Ook schaaft Dorian aan Davids talenten als “ziener”: het opmerken van geesten die nog op aarde ronddwalen. Als zijn hulp wordt ingeroepen bij de mysterieuze dood van twee tieners in Borley, rept David zich naar het Engelse plattelandsdorpje, waar al jaar en dag paranormale verschijnselen worden waargenomen. Maar tijdens de zoektocht naar de moordenaar, komen al zijn zekerheden op losse schroeven te staan.

Het eerste wat tijdens het lezen opvalt, is het zeer verzorgde taalgebruik waarvan de auteur zich bedient: op een fantastische wijze slaagt hij erin een perfect evenwicht te vinden tussen zeer accurate woordkeuzes en aangenaam lezende zinsconstructies.
De ziener leest als een roman, maar de spannende verhaallijn, die slechts latent aanwezig is en pas tijdens de ontknoping opleeft, drijft op het paranormale. Een onderwerp dat meestal zorgt voor duidelijke standpunten: een deel van de lezers behoort tot de 'believers' en zal er probleemloos in meegaan, een ander deel zal het onderwerp afdoen als larie en er niet in slagen zich in te leven in het verhaal. Het feit dat dit subgenre tegenwoordig slechts weinig vertegenwoordigd is in het segment van het spannende boek, doet de vragen rijzen of er wel een publiek voor bestaat en of dit publiek op Crimezone.nl te vinden is. Kevin Valgaeren is alvast zo'n verstokt liefhebber van de romantische griezelroman dat hij het niet kon nalaten aan een aantal personages de familienamen van de grondleggers van dit genre te geven.

Ondergetekende is een leek op dit gebied en zag zich genoodzaakt om zich via het onontkoombare internet op de hoogte te laten brengen. En groot was zijn ontgoocheling toen bleek dat de hele achtergrond van de bovennatuurlijke activiteiten niet ontsproten was aan de verbeelding van de auteur, maar dat de pastorij van Borley en het spookhuis in Amityville tot de best gedocumenteerde plaatsen behoren wat betreft metafysische gebeurtenissen. De auteur bevestigt dit trouwens in de verantwoording aan het eind van het boek, maar had dit misschien beter in een voorwoord opgenomen. Hoewel faction al jaren een subgenre op zich is, kon dit niet verhinderen dat de originaliteit van het verhaal een flinke knauw kreeg. Maar dit neemt zeker niet weg dat De ziener meer dan aardig leesvoer blijft.

Drie en een halve ster zou de perfecte score zijn voor dit boek, maar dat is jammer genoeg niet mogelijk. Na lang afwegen is er naar beneden afgerond, vooral omdat het boek zo moeilijk te plaatsen is en omdat de meerderheid van de hokjes waarin het past zich net op de rand of geheel buiten de wereld van het spannende boek bevinden. Liefhebbers van dolende geesten, vampiers en aanverwante verschijnselen mogen er dus zonder probleem een sterretje bijtellen en moeten niet twijfelen om De ziener ter hand te nemen.