Actie

actie en nog eens actie,De Amerikaan John Whitman studeerde af in de Literatuur en in Creatief schrijven. Tijdens zijn job bij Time Warner Audiobooks begon zijn echte schrijverscarrière, waarin hij een groot aantal boeken schreef die gebaseerd zijn op kaskrakers van he witte doek, zoals Zorro en Star Wars en tv-series als De apenplaneet en 24. Hij combineert het schrijven met het beoefenen van Krav Maga, een in Israël ontwikkelde gevechtssport die ook gekend is als Close combat, waarin hij instructeur is. Van 2000 tot 2007 was hij zelfs voorzitter van de wereldwijde federatie.
Drie-eenheid is al het negende boek dat verschijnt in de reeks die gebaseerd is op de tv-serie 24 – die ondertussen ook al aan zijn zesde jaargang toe is. Maar het is slechts het vierde deel van de hand van deze auteur. Ook Marc Cerasini en David Jacobs namen al een of meerdere delen voor hun rekening. Maar iedereen is ondertussen al wel vertrouwd met het concept: elk boek is een verhaal dat zich afspeelt in een tijdspanne van 24 uur, en het is onderverdeeld in vierentwintig hoofdstukken die elk exact een uur beslaan.
Hoewel de reeks al een tijd loopt, is Drie-eenheid in de chronologie van de serie het allereerste boek: de Counter Terrorist Unit (CTU) is nog maar net opgericht en werkt nog niet op volle kracht wegens een gebrek aan personeel en middelen. En de hoofdpersoon Jack Bauer maakt nog geen deel uit van de organisatie, maar werkt nog voor rekening van de CIA. In die hoedanigheid volgt de agent het spoor van een lading explosieven van in het Midden-Oosten tot in Los Angeles, waar de CTU de missie wil overnemen, want het is de CIA niet toegestaan op te treden op Amerikaans grondgebied. Door gebrek aan mankracht blijft Jack Bauer echter toch bij de zaak betrokken om met gevaar voor eigen leven, verschillende sporen te volgen, die allen lijken dood te lopen. Maar de klok tikt verder en een aanslag komt steeds dichterbij....
Het is, na zes jaar, een prettig weerzien met enkele personages uit de eerste tv-reeks, maar de auteur besteedt te weinig tijd en ruimte aan de uitwerking ervan, waardoor ze opgaan in de grote massa van personages die op de lezer losgelaten worden. Hetzelfde geldt voor de locaties die in het verhaal gebruikt worden: John Whitman weet soms mooie, markante plaatsen in Los Angeles en omgeving uit te zoeken – zoals de Castaic Dam en de voormalige Sint-Vibiana kathedraal - maar maakt er dan geen optimaal gebruik van, waardoor ze niet volledig tot hun recht komen.
Kortom, alles moet wijken voor een rollercoaster vol actie, actie en nog eens actie. En zoals meestal in dit gerne worden de grenzen van het waarschijnlijke bij tijd en wijlen overschreden door helden die meer levens lijken te hebben dan een kat. Gelukkig wordt het verhaal goed en logisch opgebouwd, zodat er toch nog redelijk wat leesplezier te beleven valt.
Alles bij elkaar genomen heeft John Whitman met Drie-eenheid een typische aflevering uit de 24-serie bij elkaar geschreven, die door liefhebbers van de reeks en van snelle actie zeer geapprecieerd zal worden, maar die net zo goed als een ontgoocheling zal worden beschouwd door de thrillerlezer die toch hoopt op een zekere meerwaarde.