Volbloed spionageroman

David Ignatius is al sinds 1986 als journalist verbonden aan de Washington Post, waar hij vooral opiniestukken publiceert over de nationale en internationale politiek en economische onderwerpen en waarmee hij al een aantal prijzen won. Met Het Suleiman spel is hij ook al aan zijn zesde thriller toe, waarvan er drie in het Nederlands vertaald werden.
In Het Suleiman spel volgen we CIA-agent Roger Ferris, die in Jordanië gestationeerd is en verantwoordelijk is voor het uitschakelen van Suleiman, de codenaam van een topman van Al Qaida die het brein is achter een golf van aanslagen in de Westerse wereld. Maar Suleiman blijkt ongrijpbaar. Hij laat geen elektronische sporen achter en alle pogingen om zijn organisatie te infiltreren mislukken. Ten einde raad besluit Ferris een door de Britten in de tweede wereldoorlog beproefde truuk te gebruiken: probeer de vijand met valse informatie ervan te overtuigen dat zijn organisatie geïnfiltreerd is. En de misleiding lijkt vruchten af te werpen. Maar dan wordt de vriendin van Ferris ontvoerd...
In een oerdegelijke, weloverdachte en professioneel aandoende stijl en er over wakend dat hij zijn verhaal niet laat wegzinken in opsommingen van feiten, schetst de auteur een geloofwaardig verhaal vol misleiding. Niet alleen misleiding van de tegenstander, maar ook tussen de verschillende geheime diensten onderling en zelfs misleiding van de eigen agenten te velde. En natuurlijk ook de lezer, die evenals het hoofdpersonage in het ongewisse gelaten wordt, en zich daardoor er goed mee kan vereenzelfvigen.
Die agenten zijn gelukkig niet gebaseerd op James Bond en soortegelijke spionnen, maar zijn mensen van vlees en bloed, met hun twijfels, schroom, idealen en beslommeringen. Persoonlijke beslommeringen die hun denken en doen zo kunnen beïnvloeden dat hun carrière en zelfs hun leven bij momenten aan een zijden draadje kont te hangen. Maar in een poging om de thriller een internationaal karakter te geven wordt er – zoals we meer zien in actieverhalen – net iets te vlot gehuppeld tussen verschillende ver uit elkaar liggende locaties.
Met deze, met een tikkeltje romantiek gekruide, volbloed spionageroman, zoals ze na de teloorgang van de Sovjetunie, bij gebrek aan een internationale vijand, de laatste tijd niet meer geschreven werden, maakt David Ignatius na acht jaar een opmerkelijke terugkeer in de wereld van het spannende boek.
Wel is het betreurenswaardig dat op de achterflap zaken vermeld staan die pas heel ver in het boek aan bod komen. Dit net iets te ver oplichten van het tipje van de sluier zal het leesplezier van een aantal lezers toch wel ietwat vergallen.
Het Suleiman spel is een goed geschreven spionageroman pur sang. Liefhebbers van het gerne moeten dit boek zeker aan hun collectie toevoegen. Ook in Hollywood heeft dit boek indruk gemaakt want het wordt momenteel door Ridley Scott verfilmd met Leonardo DiCaprio en Russell Crowe in de hoofdrollen. De film zal vanaf eind oktober 2008 in de zalen te zien zijn onder de originele titel van het boek: Body of lies.