Totaal ongeloofwaardig

De Nederlandse filosoof en adviseur Govert Derix geniet enige naambekendheid als auteur van non-fictie in een waaier van domeinen. Sinds enkele jaren schrijft hij ook columns voor een paar Nederlands-Limburgse kranten. Maar op zijn spannende fictiedebuut was het wachten tot hij de kaap van de vijftig levensjaren gerond had.

In dit werk, dat de titel Sterrenmoord meekreeg, schitteren de sterren op een avond enkel nog door hun afwezigheid: in plaats van een plafond vol fonkelende lichtjes is er slechts complete duisternis boven onze hoofden waar te nemen. De astronomen zijn even verrast als ieder ander en onder druk van de politiek proberen ze onder leiding van de Londense Koninklijke Astronoom Barnaby Emperor een verklaring te vinden voor dit fenomeen. Een taak die er niet gemakkelijker op wordt als rondom hen chaos uitbreekt, nu de mensheid verstoken is van haar nachtelijke oriëntatiepunten.

Bij het openslaan van het boek, krijgt de lezer twee volle bladzijden 'blurbs' over zich heen, die hem moeten overtuigen hoe overweldigend goed dit verhaal wel niet gaat worden. Maar als zowat alle citaten afkomstig blijken te zijn van personen die geen enkele binding hebben met de wereld van het spannende boek, moeten de waarschuwingslichtjes al oplichten. En als de twee uitzonderingen ook nog streekgenoten blijken te zijn van Govert Derix, gaan mogen ook de sirenes beginnen loeien.

Door de vrij grote interlinie en woordspatiëring wekt het werk in eerste instantie de indruk zich te richten op de slechtziende lezer. Een andere opmerkelijke vaststelling is dat de hoofdstukken aflopend genummerd zijn: het is niet alledaags dat een boek begint met hoofdstuk 99 en eindigt met hoofdstuk 0, en die alle ook nog eens een titel dragen waarvan de logica voor de niet-amateurastronomen onder ons pas op de laatste bladzijde duidelijk wordt.

Inhoudelijk lijkt de aanzet de lezer voor te bereiden op een absurd verhaal in de lijn van Het transgalactisch liftershandboek van de Brit Douglas Adams. Het originele uitgangspunt biedt wel degelijk perspectieven, maar vanaf hoofdstuk twee — of moet ik achtennegentig zeggen — is het een en al drama. Wat volgt is een totaal ongeloofwaardig verhaal waarin diverse invloeden uit de relithriller met historische inslag er met de haren bij gesleurd worden, de halve wereld aan het moorden slaat en waarin zowel elf september als de kruisiging van de verlosser nog eens dunnetjes overgedaan worden. Maar geen enkel van deze gegevens wordt fatsoenlijk uitgewerkt. Daarnaast is de auteur er niet in geslaagd om al die gegevens te verwerken tot een homogeen geheel: sommige hoofdstukken, met als enig doel de lijst van slachtoffers uit te het breiden of het vullen van wat extra bladzijden, staan er verloren bij.
Sterrenmoord heeft misschien enig bestaansrecht in andere domeinen, maar in het universum van het spannend boek kan het enkel maar als een onding bestempeld worden. Het verdwijnen van de sterren mag dan ook beschouwd worden als een constante in dit werk van Govert Derix: zelfs in de quotering is er amper nog eentje terug te vinden, als beloning voor het originele begin en de vlotte leesbaarheid.