Maak kennis met Evie…

Evie Boyd heeft op haar 14de de gruwelen van een sekte meegemaakt. Wat wil je anders, als je moeder je niet veel aandacht geeft en je leert een goede vriendin kennen, die ook in deze sekte zit? In ‘De meisjes’ lees je hoe Evie betrokken raakt met sekteleider Russell, en wat voor invloed dat heeft op haar leven. Je leest over de macht die hij en ‘zijn meisjes’ uitoefenen op Evie en de vrijheid die ze zelf probeert op te zoeken.

In het begin lijkt dat verhaal nog wat vaag.

Maar snel wordt duidelijk dat we hier te maken hebben met een volwassen Evie, die zo nu en dan terugblikt op haar 14-jarige zelf. Dit gebeurt erg beschrijvend.

Je voelt dat het verhaal zich afspeelt in de jaren ’60. Zo worden bijvoorbeeld de chiffon sjaal van moeder genoemd, net als de Yardley Slicker Dolly-setjes (toen blijkbaar helemaal hot). Een vochtig opengesneden pompoen, zon die weerkaatst op een witte motorkap, smaak van sojasaus en rooklucht in iemands haar: je zou zweren dat je erbij bent geweest.

Een mooi verhaal dus, maar toch zijn mijn verwachtingen niet helemaal uitgekomen. Bij het lezen van de samenvatting dacht ik dat het zou gaan om een tragische roman die zou uitlopen op een thriller, maar de eerste 40 bladzijdes kon ik alleen maar denken aan hoe aandachtsgeil de hoofdpersonage was: een zelfingenomen, naïeve puber. Irritant!

Op de vlucht voor… ja, waarvoor eigenlijk? Dit wordt niet expliciet genoemd, maar er valt genoeg te raden. Er wordt beschreven wat Evie van de overige personages in het verhaal vindt, maar erg diep gaat dit niet. En dat is jammer.

Pas rond pagina 70 begon voor mij de actie een beetje. Nog steeds kan het hier alle kanten op met het verhaal, dus je wilt graag doorlezen, maar wat mij betreft komt deze actie veel te laat. Ik heb me meerdere malen afgevraagd of ik het boek matig of goed vond.

Als ik het boek dan meteen maar een score moet geven, dan ga ik toch voor ‘matig’. Ook na het uitlezen van het boek blijf ik nog met veel vragen zitten. De materie achter het verhaal vind ik dan wel weer interessant, maar dat maakt ook dat het verhaal voor mij veel dieper uitgewerkt had mogen worden.

Conclusie
Ik vond het boek eerder een opgeklopte hype dan een onvervalste must read. Al met al geen slecht debuut, maar het verhaal had voor mij sneller en spannender gemogen. Ik vind het jammer dat ik nog met vragen blijf zitten op het einde van het boek. Dit was wellicht anders geweest als andere personages beter uitgelicht waren.