Hoewel het niet een echte thriller te noemen is

houdt dit vloeiend geschreven boek je in de ban tot je het helemaal uitleest. ,Stel: je bent een alien en je thuisplaneet is vernietigd door een bloeddorstig en ijzingwekkend ras. Slechts Negen konden de planeet op tijd verlaten, ieder met een eigen nummer en een eigen gids. Dat ras, de Mogadoren, komt nu achter jullie aan, steeds een nummer hoger. Bij elke moord krijg je een ringvormig brandteken op je enkel. Je hebt er al drie. Jij bent nummer Vier. Je hebt slechts twee opties: vluchten of vechten. Dit is waar het om gaat in het nieuwste boek van Pittacus Lore.
I Am Number Four vertelt het verhaal van John Smith (zijn nieuwste identiteit). Hij is van de planeet Lorien gevlucht samen met acht andere kinderen en hun gidsen. Johns gids heet Henri en samen zijn ze al jaren op de vlucht. Elk jaar verhuizen ze. Dat moet wel als ze uit de handen van de Mogadoren willen blijven. Nu wonen ze in Paradise, Ohio. Niet opvallen is het motto waarmee ze in leven blijven. Alleen valt John nu wel op. Op een meisje om precies te zijn. Verliefd tot over zijn oren besluit hij in Paradise te blijven wonen, zeer tegen de zin van Henri in. Johns vriend, Sam, is een door-aliens-geobsedeerde stuud die achter zijn geheim komt. Samen proberen ze de schrijver van een artikel over de Mogadoren te vinden. Die schrijver is hoogstwaarschijnlijk ook een Lorien, een bondgenoot dus. Vanaf het moment dat de zoektocht begint gaat het mis. John valt op en de Mogadoren komen eraan. De keuze is nu aan John. Vluchten of vechten?
I Am Number Four begint met de afschrikwekkende moord op Nummer Een. De ijzige haat van de Mogadoren spat van de bladzijdes en belooft al heel wat. John is in het begin redelijk depressief vanwege al dat verhuizen, maar ja, als doodgaan de andere optie is, is de keuze snel gemaakt. Pittacus Lore heeft met dit eerste boek een zinderende start gemaakt met een serie van boeken over de Lorien erfenissen. Hoewel het niet een echte thriller te noemen is, houdt dit vloeiend geschreven boek je in de ban tot je het helemaal uitleest. Snelle lezers zijn hier in een dag doorheen. Langzame lezers in twee. Buitenaards goed.