Ik had Puck graag willen adopteren

Hartverscheurend, dit boek over kindermisbruik.
Ik heb het bijna ademloos gelezen en mij ongelooflijk verbaasd over de blindheid van volwassen
die niet oppikken dat er iets ernstigs aan de hand is met een kind.
Zelfs wanneer dat kind angstvallig elke dag een beetje magerder en bleker wordt terwijl het beweert wél te eten, of helemaal geen honger te hebben.
Het boek is geschreven rond de belevenissen van een bestaand iemand, dat maakt het des te wranger.
Door de boeiende schrijfstijl en de nooit-ver-weg-humor van Puck - ondanks alle rotzooi die om haar heen plaatsvindt - is dit een boek dat ik geen moment kon wegleggen.
En bij het einde had ik Puck graag willen adopteren want het afsluitend hoofdstukje voorspelde nog steeds niet veel goeds.