Honolulu King: over doorwerking van oorlogstrauma's

Honolulu King is het verhaal van Hardy Hardy, oorlogsslachtoffer uit Nederlands-Indië. Hij is zwaar getraumatiseerd door de oorlog en het leven in het kamp. Hij is ook getraumatiseerd door een familiegebeurtenis. Hardy heeft een enorme haat tegen Japanners, jappen zoals hij ze noemt.

Door een aantal gebeurtenissen in zijn leven komt zijn wereld op zijn kop te staan. De vrouw van Hardy, Christina, lijdt aan de ziekte van Alzheimer, en is te ziek om nog thuis te kunnen wonen. Onlangs heeft hij haar naar een verpleegcentrum moeten brengen. Hierdoor verloedert zijn toko. Regels die voeger golden, zoals niet achter de vitrine eten, niet roken boven etenswaren, worden niet meer in acht genomen. Christina hield die regels altijd strak vast. Hardy bezoekt zijn vrouw dagelijks.
Hardy voert de toko samen met zijn twee vrienden Cok en Hardy, die hij al vanuit Nederlands-Indië kent. Samen maken zij elke dag de gerechten klaar om te verkopen.

Hardy heeft zich aangemeld bij de vrijmetselaars. Een groep mannen waarmee hij een band hoopt op te bouwen. Eigenlijk is de groep van vrijmetselaars te hoog gegrepen voor Hardy. Maar zijn vader is in Malang Indonesië ook lid geweest dus... Hardy moet voor de toelating een bouwstuk maken, hij moet een stuk schrijven en aan zijn broeders vertellen over zijn leven.

Hardy heeft ook een kleindochter. In tegenstelling tot zijn dochter Aswani, heeft Synne wel interesse in de toko. Zij helpt haar opa vaak in de toko maar ook met ander zaken. Synne is op zoek naar liefde en valt als een blok voor David, een naar later blojkt getrouwde man en vader van twee konderen.

Tegenover de toko van Hardy staat een winkelpand waar de afgelopen jaren al talloze eethuisjes hebben gezeten maar die hielden het nooit lang vol. Nu zijn ze weer aan het verbouwen en Hardy is benoeuwd wat er deze keer komt.

Uiteindelijk blijkt, dat er tegenover de toko een Japans sushirestaurant komt. Dit is teveel voor Hardy. Hij zit vol haat en probeert dit regelmatig ook te laten merken. Meestal blijft dit echter alleen bij woorden in zijn hoofd.
Uiteindelijk komt er en oude dame bij Hardy langs. Zij is Japanse. Zijn vrienden dwingen hem om naar de vrouw te luisteren. Zij vertelt het verhaal van haar oorlog, aan de kant van de Japanners, de atoombom en dgevolgen die dit heeft gehad voor haar en haar familie. Het is voor het eerst dat Hardy hierdoor echt geraakt wordt.

Hardy besluit om zijn bouwstuk voor de vrijmetselaars te maken over zijn achtergrond en geschiedenis. Hardy is een vreemde eend in de bijt voor de vrijmetselaars, een indisch mannetje met een heel andere achtergrond dan de overige broeders. Het verhaal dat Hardy vertelt over zijn jeugd en zijn familie is schokkend. Zijn familie is na de oorlog, in de bersiap, door de Indonesiërs vermoord. Hardy is de enig overgeblevene. Als reactie hierop heeft Hardy samen met een vriend en medeslachtoffer alle daders vermoord.

Na afloop van zijn bouwstuk is Hardy opgelucht, hij voelt zich duidlijk bevrijd. De vrijmetselaars echter zijn helemaal ondersteboven. Wat moeten zij doen? De man aangeven? Of zijn ze gebonden aan geheimhoudingsplicht?

Hardy heeft van zijn vader leren steelguitar spelen. In de oorlog heeft Hardy met zijn vader afgesproken, dat als Hardy een bepaald liedje kan spelen op de steelguitar, zijn vader weer terugkomt uit de oorlog. Het is Hardy nooit gelukt en dat vindt hij nog steeds vreselijk.
Nu hij zijn bouwstuk heeft geleverd aan de broeders van de vrijmetselaars voelt Hardy zich bevrijd. Hij komt op het idee om zijn oude band, de Honolulu Kings, nieuw leven in te blazen en weer op te gaan treden. Hij krijgt zijn vriendn ook mee en ze nemen twee nieuwe leden aan om de band compleet te krijgen. Olaf, de vriend van Synne, regelt een try-out bij een strandtent.
Tewijl Synne op punt staat om de toko te sluiten en naar het strandpaviljoen te gaan, krijgt zij bezoek van een man. Hij zegt, dat hij familie van Hardy is maar hem al 60 jaar niet heeft gezien. Hij vertelt het verhaal van hun jeugd en dat blijkt toch iets anders in elkaar te steken.