Méér dan alleen terug naar Hasselt

Ik heb het boek ademloos en zowat in één ruk uitgelezen. Het speelt in Hasselt, maar het verhaal is zo universeel dat je geen Hasselt-kenner hoeft te zijn om dit een prachtig boek te vinden. Ook als je inmiddels al niet meer zo jong bent. Of misschien juist omdat je je in een terugblik op je jeugd kan realiseren hoe emotionele gebeurtenissen daaruit je als volwassene hebben beïnvloed. Mijn eigen bi-polaire dochter ligt me zeer nauw aan het hart ligt en ik vind Gudrun Bongaert's beschrijvingen zeer herkenbaar. Toch gaat het in dit boek niet om 'heimwee naar vroeger'. Er is een sterkere volwassene uit voortgekomen.