Recensie Verloren zielen

Mason schrijft mooi en bouwt ook echt wel een sfeertje op. In hele kleine beetjes geeft hij zijn informatie weg, zodat het boek zo'n pagina of 150 spannend blijft. Toen werd ik het zat. Toch heb ik het boek uitgelezen, want je wilt toch weten.....De plot is beslist interessant, alleen wordt die teveel aangelengd op deze manier. En toen ik "De verrassing" van Rendell las ontdekte ik nog iets: dit boek zou aan kracht gewonnen hebben met een of meer subverhalen of subplots. Dat maakt een boek levendiger, denk ik. Samenvattend: Mason heeft tussen zijn debuut Verloren zielen en zijn boek De verlichte kamers veel bijgeleerd.